بررسي رابطه بين ميزان مطالعه منابع ديني و گرايش به سبك زندگي اسلامي

سبك هاي زندگي ناشي از فرهنگ ديني را مي توان سبك زندگي ديني ناميد. از ميان اديان بنيادي، دين اسلام داعيه دار ارايه سبك زندگي در كليه وجوه آن است و نوعي متفاوت از سبك زندگي ديني را با عنوان سبك زندگي اسلامي مطرح مي سازد . در اين مقاله رابطه بين ميزان مطالعه منابع ديني توسط جوانان عضو كتابخانه مركزي آستان قدس رضوي و ميزان گرايش آنان به سبك زندگي اسلامي مورد بررسي قرار گرفت . جامعه آماري اين پژوهش كليه جوانان 18تا 25 سال شهر مشهد در سال 1392- 1391كه عضو كتابخانه مركزي استان قدس رضوي بودند تعيين گرديد. با استفاده از جدول مورگان تعداد 350نفر به عنوان جامعه نمونه در نظر گرفته شد. نتايج تحقيق نشان داد؛ متوسط ميزان گرايش به سبك زندگي اسلامي در جوانان دختر برابر39/16 + 43/59 پسران برابر 51/13+90/44است. همچنين متوسط ميزان گرايش به سبك زندگي ديني در جوانان داراي ميزان مطالعه زياد39/19 87/75+، ميزان مطالعه متوسط04/15+01/68، ميزان مطالعه كم 98/12+ 34/67است . آزمون تحليل واريانس يك طرفه با سطح معني داري003/0 P= نشان داد كه رابطه بين ميزان گرايش به سبك زندگي اسلامي و ميزان مطالعه منابع ديني در جوانان معني دار بوده است. همچنين، ‌بين ميزان مطالعه منابع ديني و ميزان گرايش به رفتار مبتني بر قناعت رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد.