تجربه ديني و وحي رسالي

بحث تجربه ديني از مباحث بسيار جدي در كلام مسيحي بوده و در انديشه برخي از انديشمندان مسيحي وحي به آن تفسير شده است.در جهان اسلام نيز گاه در زبان برخي از متفكران اسلامي وحي رسالي به تجربه ديني فرو كاسته شده است. بررسي اجمالي از تجربه ديني و ويژگيهاي آن و مقايسه كردن وحي رسالي به تجربه ديني و پي بردن به تفاوت ها ومشكلات تفسير وحي به نوعي تجربه و بدور بودن ساحت وحي رسالي از اين تفسير از اهم مباحث اين مقاله است. اضافه بر مشكلاتي كه تفسير وحي به نوعي تجربه، در پي دارد، وحي رسالي داراي ويژگيهايي است كه تفسير آن را به تجربه ديني، ممتنع مي سازد. وحي چنانچه از كلام الهي برداشت مي شود، نوعي شعور و ادراك عالمانه براي پيغمبران است كه در قالب كلماتي بر آنها نازل مي شود. اين پروسه كه از طريق افعال گفتاري صورت مي پذيرد به دور از هرگونه دخالت بشري مي باشد. و پيامبران تنها در اين جريان گيرندگان اميني هستند كه آن كلمات را دريافت كرده و در اختيار بشر قرار مي دهند.