خلق از عدم (لا من شي ) از منظر قرآن وروايات

خلقت به معناي آفرينش، يكي از افعال الهي است واز جمله مفاهيم اساسي در جهان بيني اسلامي است كه نقش بسيار برجسته اي در همه ي ابعاد انديشه ديني ايفا مي كند. در قرآن كريم وروايات معصومين (ع) مطالب فراواني درباره آن آمده است. در كلام وفلسفه اسلامي اين مساله بيشتر به صورت تقابل ميان حدوث وقدوم بررسي شده است. اين مقاله به روش توصيفي تحليلي با رويكرد قرآني روايي ديدگاه مفسران و متكلمان شيعه را به عنوان منبعي براي كشف نظر خلق از عدم، بيان مي كند و نتيجه مي گيرد كه عالم بر طبق علم خداوند خلق شده است، پس خلقت فعل آزاد است، تنها غايتي كه مي توان بر اراده خدا تصور كرد، وجود خاص اوست. با اين حساب، خلقت، احسان خداست. خلق عالم از عدم به معناي خلق لا شي مي باشد و در ضمن مباحث صفات الهي وحدوث عالم به آن پرداخته شده است.