فراگيري نحو زبان فارسي (يك تحقيق موردي: 36 تا 50 ماهگي)

Acquisition of Persian Syntax (A Case Study: 36-50 Months of Age)

در اين مقاله رشد زباني يك كودك فارسي زبان از نظر نحوي مورد بررسي قرار مي‌گيرد. اين مقاله حاصل پژوهشي است كه به صورت تك‌موردي و طولي بين سنين 36 تا 50 ماهگي انجام گرفته است. جمع‌آوري اطلاعات به صورت طبيعي بوده و البته در بعضي موارد از روش تجربي نيز استفاده شده است. در اين تحقيق انواع جملات توليد شده كودك از نظر ساختاري، زمان دستوري، مطابقه و وجه و همچنين ساخت‌هاي معلوم و مجهول ساختار دروني گروه‌هاي اسمي، روابط ضماير و ساير موارد مربوط به حوزه نحو مورد بررسي و مطالعه قرار گرفته‌اند.

This article is on the base of a longitudinal case study. 14 months of careful research have yielded a detailed descriptive picture of the course of Arashʹs, the testee, syntactic development. In order to find out what he knows of his language grammar the full corpus of spontaneous speech as well as controlled experiments have been examined looking for patterns, mistakes and regularities, searching through what is said for what is left unspoken and contrasting the language at every stage with what come earlier and what will come later.