اپيدميولوژي درد مزمن در شهر تهران و برآورد كوچك ناحيه‌اي شيوع آن در محله‌هاي تهران، با استفاده از رويكرد بيزي (مطالعه Urban HEART-2)

Epidemiology of Chronic Pain in Tehran; Small Area Estimation of its Prevalence in Tehran Neighborhoods by Bayesian Approach (Urban HEART-2 study)

مقدمه و اهداف: درد مزمن يكی از مشكلات مهم سلامت است و برای بررسی اپيدميولوژيك آن، به داشتن برآوردهای معتبر از شيوع آن نياز است. هدف از اين مطالعه، بررسی اپيدميولوژی درد مزمن در سطح 368 محله‌ شهر تهران با بهره‌گيری از روش برآورديابی كوچك ناحيه‌ای است. روش كار: داده‌های مربوط به قسمت درد از دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر (Urban HEART) كه از يك فرد منتخب از 23457 خانوارتهرانی، با استفاده از روش نمونه‌گيری چندمرحله‌ای تصادفی، در سال 1390گردآوری شده بود، تجزيه و تحليل شد. برای به‌دست آوردن برآوردهای قابل اعتماد از شيوع درد مزمن در محله‌های تهران، از يك مدل آميخته‌ خطی تعميم‌يافته و رويكرد بيز سلسله مراتبی استفاده شد و سپس، قابليت اطمينان به برآوردهای به‌دست آمده ارزيابی گرديد. برای اين كار، از نرم‌افزارهای R نسخه 2. 12. 2، WinBUGS و ArcGISاستفاده شد. نتايج: برآورد ميانگين شيوع درد مزمن درمحله‌های شهر تهران 5/25% بود و ناهمگنی بسياری از نظر شيوع درد مزمن در اين محله‌ها مشاهده شد. شيوع درد مزمن در افراد متأهل، خانه‌دار، بازنشسته و مستمری‌بگير به‌طور معناداری بيشتر بود و با سن، وضعيت تحصيلی، افسردگی و اضطراب نيز ارتباطی معنی‌دار داشت (05/0P<). روش‌های ارزيابی، قابل اطمينان بودن برآوردهای بيزی به‌دست آمده را نشان داد. نتيجه‌گيری: نتايج بيان‌گر شيوع قابل توجه درد مزمن در تهران است، از اين رو، توجه مسئولان و برنامه‌ريزان برای پيشگيری، درمان و كاهش آثارآن ضروری به نظر می‌رسد.

Background & Objectives: Chronic pain is one of main public and individual health problems and its epidemiological understanding needs reliable estimates of prevalence. The aim of this study was to investigate the epidemiology of chronic pain in all 368 neighborhoods of Tehran using small area estimation method. Methods: The pain section from the second round of Urban HEART data from a selected individual of 23457 households in Tehran using a multistage randomized cluster sampling in 2011, were analyzed. In order to obtain reliable estimates for chronic pain prevalence at neighborhood level, a generalized linear mixed model and hierarchical Bayesian approach were used and the reliability of the estimates were evaluated. Results: The average of estimated prevalence of chronic pain in neighborhoods of Tehran was 25.5% and a large heterogeneity was observed in its prevalence in neighborhoods of Tehran. Prevalence of chronic pain was significantly higher in married housewives, retirees and pensioners and was significantly associated with age, educational status, depression and anxiety (P<0.05). The reliability of Bayesian method was confirmed by evaluation methods in this analysis. Conclusion: These results demonstrate prevailing amount of chronic pain at neighborhood-level in Tehran, which warrants careful attention to prevention, treatment, and rehabilitation by health care professionals.