انعكاس صفات الهي برخاسته از انديشه ديني درآثار معماري ايراني-اسلامي (نمونه موردي گنبدسرخ مراغه)

تجلي كالبدي و عيني اسما الهي در آثار و هنر انسان خليفه الله هدايتگر او در جهت انتخاب روش خاصي از زندگي و ارتباط با عالم هستي و طبيعت است كه غايت تعريف شده براي تعالي حيات اصولي انساني در يك جهان بيني توحيدي است. هنر اصيل والهي، جاري در همه زواياي حيات انسان و متذكر به اصول معرفت ديني است. خداوند رحمان با صفات الْخَلِقُ، الْبَارِيُ، الْمُصوِّرُ، صانع، فالق، ذاري،‌ فاطر و... كه براي او متصور مي شود به عنوان سرچشمه خلاقيت و هنرمندي الگويي اصيل براي هنرمند مسلماني است كه دغدغه تقرب وحضور به اسم اعظم الهي وانس به حضرت حق تعالي را دارد اما اينكه چگونه جلوه حقيقت اسما الهي درآثار معماري ايراني-اسلامي عبادت و بندگي هنرمند مسلمان را نمايان ميكند و او را به سيرو سلوك از ظاهر به باطن ميبرد، پرسشي است كه در اين نوشتار سعي بريافتن پاسخ آن مي شود.