سيماي پيامبر(ص) در شعر ملا عبدالكريم مدرس با تكيه بر ديوان"ثه نا و سكالا"(ستايش و التماس)

پيامبر گرامي اسلام(ص)، سرور جهانيان، چراغ هدايت و راهنماي بشر بوده است. با نگاهي به ديوان هاي شعري اكثر شاعران مسلمان مي توان به وضوح مشاهده نمود كه شاعران، اكثر ديوان يا حداقل قصايدي را به وصف عظمت و شكوه و نيز به مدح پيامبر (ص) اختصاص داده اند. شاعران كرد زبان نيز به سان ديگر مسلمانان در اين راه كوتاهي نكرده و به وصف مقام شامخ و شخصيت والاي ايشان پرداخته اند. ملاعبدالكريم مدرس يكي از اين شاعران توانمند مي باشد كه علاوه بر ترجمه قرآن كريم به زبان كردي( قورياني پيروز)، ديوان شعري نيز دارد كه به وصف و مدح نبوي اختصاص داده است. ايشان ضمن اشاره به مسايلي مانند: اخلاق، امي بودن، معجزات پيامبر و ... در قسمت ديگري از اين ديوان شعر به بررسي سير زندگاني پيامبر(ص) مانند تولد، ملاقات با بحيرا، ازدواج و .... پرداخته است. نويسندگان اين پژوهش برآنند كه با بررسي و تبيين اين ديوان، ابياتي را كه به ذات والاي نبوي اشاره نموده استخراج كرده و با استفاده از روش توصيفي – تحليلي به بيان ارادت خاص شاعران كرد زبان به مقام حضرت ختمي مرتبت(ص) بپردازند.