بررسي شاخص‌هاي توسعه پايدار محله اي (مطالعه موردي منطقه 1 شهر اصفهان)

Investigating the Local Sustainable Development Indicator (Case Study; Isfahan Region 1)

توسعه پايدار توسعه اي است كه بتواند در بلندمدت بدون اينكه خسارتي به محيط زيست وارد كند تداوم يابد. توسعه شهري پايدار به توازن بين ابعاد مختلف اجتماعي، زيست محيطي شهر و توسعه همزمان آن‌ها اشاره دارد. شهر يك كل به هم پيوسته از اجزا مختلف است و محله داراي پيشينه‌اي طولاني است. يكي از دلايلي كه مفهوم محله در برنامه ريزي و طراحي شهري جايگاه مناسبي نيافته، نبود توافق درباره مفهوم محله و ويژگي‌هاي آن در ميان جامعه علمي، برنامه ريزان و طراحان، دست‌اندركاران امور مديريت شهري و شهروندان است. در اين سال‌هاي اخير بيشتر شهرداري‌هاي كشور بحث محله محوري و شكل گيري شوراياري محلات را مطرح كرده‌اند بر اين اساس محلات پايدار مي‌توانند متضمن پايداري شهر باشند. هدف اين پژوهش بررسي شاخص‌هاي توسعه پايدار محله اي و همچنين شناخت ذهنيت مردم از محله كه اثر تعاملات بين مفاهيم اجتماعي و مكاني محدوده زندگي در منطقه 1 شهر اصفهان است، مي‌باشد. اين پژوهش بر اساس هدف كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي-تحليلي بوده كه با استفاده از مدل رتبه بندي تاپسيس جهت تحليل شاخص‌هاي توسعه پايدار محله اي استفاده شده است. از يافته هاي اين پژوهش مي‌توان به مواردي همچون اينكه محلات منطقه 1 شهر اصفهان از نظر شاخص‌هاي توسعه پايدار محله اي متفاوت مي‌باشند، شاخص‌هاي پايداري مي‌تواند در ساماندهي محلات شهري اثرگذار باشد، محلات منطقه 1 شهر اصفهان از نظر جمعيت و مساحت تفاوت‌هاي قابل ملاحظه اي با يكديگر دارند و با شناخت مشكلات محلات و بهبود بخشيدن به آن‌ها و با قوت بخشيدن به شاخص‌هاي محله اي مي‌توان به ساماندهي مناطق شهر دست يافت.

Stable development is the one which can continue in long term without exerting any damage to the living environment. Stable urban development refers to the balance between deferent social dimensions and urban environmental living and simultaneous development. City is an interrelated general part composed of different elements and neighborhood has long history. One of the reasons that neighborhood concept has not found a suitable place in urban planning and urban designing, is the lack of agreement about the neighborhood concept and it’s properties among scientific society, planners and designers, practitioners of urban management affairs and citizens. In these recent years, most of municipalities in the country have raised the discussion of neighborhood oriented process and formation of neighborhood bureaus. On this basis the stable neighborhoods can assure urban stability. The aim of this study is to investigate the neighborhood urban development indices and also understand people’s point of view about neighborhood which is the interaction between social and place concepts of living limitations in Esfahan city. This study has been based on applied objective and according to analytical-discretional nature which has been used by Topsis model to analyze neighborhood stable development indices. Among study finding we can refer to such cases as this point that neighborhood in Esfahan’s district 1 are different in terms of neighborhood stable development indices. Among study findings we can refer to such cases as this point that neighborhoods in Esfahan’s district one are different in terms of neighborhood stable development indices and we can organize different districts of the city for a better condition by recognizing neighborhood problems and improving them and by making neighborhood indices stronger than before.