تاثير يك دوره برنامه تمريني راه رفتن بر روي سطح طرح دار بر تعادل بيماران مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس

The effects of one period of exercise walking program on textured surface on balance in Multiple sclerosis patients

چكيده زمينه و هدف: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري مزمن پيشرونده سيستم اعصاب مركزي است و از علايم و نشانه‌هاي آن خستگي و عدم تعادل مي‌باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير يك دوره برنامه تمريني بر روي سطح طرح دار بر تعادل بيماران مبتلا به بيماري مولتيپل اسكلروزيس بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون – پس آزمون بود. آزمودني‌ها با دامنه سني 27 تا 42 و مقياس ناتواني جسماني 1-4 و هدفمندانه و داوطبانه انتخاب و به صورت تصادفي به گروه‌هاي تجربي و كنترل تقسيم شدند. تمرينات به مدت 3 هفته و 5 جلسه در هفته انجام گرفت و مدت هر جلسه حداقل يك ساعت بود. براي اندازه‌گيري تعادل از مقياس تعادل برگ استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تي مستقل و وابسته در سطح 05/0p < مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بهبود قابل توجهي در تعادل مشاهده شده است(05/0p < ). هم‌چنين نتايج حاكي از تفاوت معني‌داري بين داده‌هاي پس آزمون آزمودني‌ها در هر دو گروه تجربي و گروه كنترل بود(05/0p < ). نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي اين مطالعه، به كارگيري برنامه تمريني راه رفتن بر روي سطح طرح دار مي‌تواند عاملي تاثيرگذار در بهبود تعادل بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس باشد. با توجه به اين نتايج، متخصصان مربوطه مي‌توانند از اين تمرينات به عنوان يك مكمل در كنار درمان‌هاي دارويي براي بيماران ام .اس استفاده كنند. واژگان‌كليدي: سطح طرح دار، تعادل، مولتيپل اسكلروزيس

Abstract Background: Multiple sclerosis (MS) is a chronic progressive disease of the central nervous system with signs and symptoms such as fatigue and balance that are disable. The purpose of this study was to assess the effect of training which instructions focus of attention on postural sway of multiple sclerosis patients. Materials and Methods: The present quasi-experimental study used a pretest-posttest design. The subjects with the age of 27-42, expanded disability status scale 1-4 and were purposefully and voluntarily selected and randomly allocated to the experimental and control groups. Training program for groups was carried out in 3 weeks, five sessions per week, and each session lasted about one hour. Berg Balance Scale was used to measure balance. The data was analyzed by using analysis of independent and dependent sample t-test at a significance level of p?0.05. Results: The results showed that significant improvements observed in balance (p?0/05). Also significant differences observed between post hoc scores in the experimental and control groups (p?0/05). Conclusion: According to research findings, the exercise walking program on textured surface resulted in considerable improvements in balance in multiple sclerosis. Also, the respective specialists can use these exercies as a complementary treatment along with the drug therapy for patiens with multiple sclerosis. Keywords: Textured Surface ,Balance, Multiple Sclerosis