استيومالاسي در روماتوييد آرتريت

OSTEOMALACIA IN RHEUMATOID ARTHRITIS

پيش‌زمينه و هدف: استيومالاسي و شواهد بيوشيميايي فقدان ويتامين D منجر به ابتلا به استيوپني و افزايش ريسك شكستگي خودبه‌خودي در آرتريت روماتوييد مي‌شود. ما وجود استيومالاسي در 93 بيمار دچار روماتوييد آرتريت را بررسي و گزارش كرديم. روش كار: در اين تحقيق كه به‌صورت توصيفي انجام شد؛ 93 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد فعال در عرض 10 سال در بخش و درمانگاه روماتولوژي بيمارستان قايم (عج) وابسته به دانشگاه علوم پزشكي مشهد بررسي شدند. تشخيص آرتريت روماتوييد بر اساس معيارهاي انجمن روماتولوژي آمريكا (ACR) مسجل شد و تشخيص استيومالاسي بر اساس يافته‌هاي باليني، بيوشيميايي و راديولوژيك بود. اين بيماران تحت سنجش تراكم استخوان به روش DEXA نيز قرار گرفتند. يافته‌ها: محدوده سني بيماران از 23 تا 80 سال (متوسط سن 7/43) بود. در 3 بيمار دچار آرتريت روماتوييد كه ازنظر علايم باليني و آزمايشگاهي مشكوك به استومالاسي بودند، آزمايش‌هاي بيوشيمي و بررسي راديولوژيك براي ارزيابي شواهد بيماري متابوليك استخوان انجام شد. در اين 3 نفر كه همگي خانم‌هايي در سنين يايسگي بودند، وجود استيومالاسي تاييد شد. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان مي‌دهد كه شك به وجود استيومالاسي و بررسي ازنظر آن صرفاً در خانم‌هاي يايسه‌اي كه خانه‌نشين بوده و رژيم فاقد ويتامين D دارند لازم است.

Background & Aims: Osteomalacia and biochemical evidence of vitamin-D deficiency may in some cases contribute to the pathogenesis of osteopenia and increase the risk of spontaneous fracture formation in rheumatoid arthritis (RA). Materials & Methods: A consecutive series of 93 patients diagnosed with RA who were admitted to the Internal Medicine Department of Ghem Medical Center in Mashhad were screened for clinical, laboratory and radiologic evidences of osteomalacia. Results: We found three patients whose clinical and paraclinical features (especially Looser’s Zone in plain radiography) complied with osteomalacia. All affected patients were elderly women who had a poor diet and were virtually housebound. Biochemical screening was of limited value in differential diagnosis, since elevated serum alkaline phosphatase levels were noted in both osteomalacia and non-osteomalacia patients. Conclusion: This study indicates that although diagnosis and consequent treatment of osteomalacia may considerably prevent morbidity and mortality in RA, screening for osteomalacia should be limited to elderly women with risk factors such as poor diet and sedentary lifestyle.