مقايسه بدكاركردي عصب روانشناختي بيماران مبتلا به افسردگي اساسي غير سايكوتيك با سابقه خودكشي، بدون سابقه خودكشي و افراد بهنجار

Comparison of neuropsychological dysfunction in the patients with non-psychotic major depression with history of suicide, without history of suicide andnormal people

چكيده زمينه و هدف:كاستي هاي عصب- روانشناختي اختلال افسردگي اساسي ممكن است با خطر اقدام به خودكشي در بيماران مبتلا به اين اختلال ارتباط داشته باشد. در اين پژوهش كاركردهاي عصب روانشناختي بيماران افسرده اساسي غير سايكوتيك با سابقه خودكشي، بدون سابقه خودكشي و افراد بهنجار مقايسه شده است. روش بررسي: اين پژوهش از نوع پس رويدادي يا علي- مقايسه اي است. گروه ها شامل افراد مبتلا به افسردگي باسابقه اقدام به خودكشي (16 نفر)، افراد مبتلا به افسردگي بدون سابقه اقدام به خودكشي (17 نفر) وافراد بهنجار (22 نفر) بود. نمونه با روش نمونه گيري در دسترس از بيماران سرپايي بيمارستان هاي لقمان و امام حسين تهران انتخاب گرديدند. به كمك آزمون هاي كامپيوتري دست بندي كارتهاي ويسكانسين(WCST)، آزمون عملكرد مداوم(CPT)، آزمون استروپ (Stroop) و پرسشنامه افسردگي بك-2 (BDI-II) 3حوزه توجه متمركز، توجه انتخابي و انعطاف پذيري شناختي ارزيابي شد. داده ها به كمك نرم افزارSPSS-16 با استفاده از تحليل واريانس چند متغيري، تحليل واريانس يك راهه و تحليل كوواريانس مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: عملكرد بيماران افسرده با سابقه خودكشي در آزمون دسته بندي ويسكانسين به طور معني داري پايين تر از دو گروه ديگر بود. اما در دو آزمون ديگر چنين تفاوتي مشاهده نشد. نتيجه گيري: انعطاف پذيري شناختي بيماران افسرده با سابقه اقدام به خودكشي بيشتر از افراد افسرده بدون سابقه اقدام به خودكشي آسيب ديده است كه اين باعث افزايش احتمال خطر اقدام به خودكشي مي شود. واژه هاي كليدي: افسردگي، خودكشي، كاركرد هاي عصب روانشناختي

ABSTRACT Background and Aim:Neuropsychological dysfunctions in patients with major depression may be related to the risk of committing suicide among them. The purpose of the present study was to compare neuropsychological dysfunctions between patients with non-psychotic major depression with suicide history, without suicide history and normal people. Method and Materials:This was anex-post factostudy with control group. Using convenience sampling method subjects were selected from the patients referring to Loghman and Imam Hosein hospitals in Tehran. The patients were assigned to 3 groups: patients with major depression and history of suicide (n=16), patients with major depression and without history of suicide (n=17), and normal people (n=22). 3 domains of neuropsychological dysfunction including focused attention, selective attention and cognitive flexibility were assessed by computerized tests of Wisconsin Card Sorting Test (WCST), Continued performance Test (CPT) and Stroop Test. Also, we assessedthe severity of depression of participants by Beck Depression Inventory-II (BDI-II). Using SPSS-16 data wereanalysed by MANOVA, MANCOVA and one-way ANOVA methods. Result:Theresults showed that, with controlling depression, patients with major depression with suicide history showed significantly poorer function in WCST compared to the other two groups.But we did not observe any similar differences in the other 2 tests. Conclusion:In general, cognitive flexibility is injuredmore in thepatients with major depression and suicide history than in the patients with major depression and without suicide history,which may result in increased risk of committing suicide among these patients. Keywords:Major depression, Suicide, Neuropsychological functions.