ريشه يابي و شناخت عوامل دگرگون ساز روح معماري گذشته ايران در گذر زمان، اصالت گذشته، تازگي اكنون

با گذر جامعه ايران از دوران كهن به نوين، مرحله متفاوتي در تاريخ اين سرزمين آغاز گشته و درست يا نادرست تاكنون نيز ادامه يافته است. هدف اين پژوهش، شناخت ريشه اي علل تحولات ايجاد شده و چگونگي تاثيرآنها در معماري معاصر ايران است. از اين‌رو با تحليل عوامل سياسي-اقتصادي، اجتماعي-فرهنگي و ويژگي هاي معماري دوران تحول تاكنون، شاخص هاي ايجاد اين تغييرات بي‌سابقه در روح معماري گذشته ايران شناسايي شده تا با نظرسنجي از افراد متخصص و آزمون داده هاي پرسشنامه ها با نرم افزارSPSS ، چگونگي تاثير آنها در معماري معاصر ايران بررسي گردد. نتيجه تحقيق آن است كه معماري معاصر ايران به جاي پاسخگويي به شرايط متغير جامعه معاصر، در گستردگي امكانات و نگرش‌هاي جهاني غرق شده و حاصل چيزي جز تقليد، ساده‌انديشي كودكانه و پراكندگي محض در شهرهاي ايران نيست. جهت دستيابي به والايي در معماري معاصر بايد دانش، توانايي و سطح فرهنگي تك تك عناصر جامعه معاصر نيز افزايش يابد.