مقايسه ي اثر چهار شوينده ي رايج كانال ريشه، روي ريز نشت باكتريايي

Comparison of the effect of four common irrigants on microbial

چكيده مقدمه: تميزكردن كانال ريشه بدون استفاده از شست و شوي صحيح ممكن نمي باشد. پس از دبريدمان كامل كانال ريشه شست و شوي نهايي مي تواند بر ريزنشت اثر بگذارد. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان تاثيرشست وشوي نهايي با كلرهگزيدين2%، داكسي سيكلين(mg/ml100)، سديم هيپوكلريت وآب مقطر بر ريزنشت باكتريايي در كانال ريشه بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي-آزمايشگاهي، تعداد 84 دندان تك ريشه ي انسان توسط k فايل شماره 40-15 و شستشو با هيپوكلريت سديم3/1% پاكسازي شدند. نمونه ها به چهار گروه آزمون(19=n) و دو گروه كنترل مثبت و منفي(4=n)تقسيم شدند. پس از حذف لايه اسمير با(Ethylene DiamineTetraacetic acid) EDTA17 درصد، بعنوان شوينده از آب مقطر استفاده شد. سپس شست و شوي نهايي در گروه 1با هيپوكلريت سديم، در گروه2باداكسي سيكلين، در گروه3باآب مقطر و در گروه4 با كلرهگزيدين2% انجام شد. دندان هاي هرگروه باگوتا پركا و AH26 پرشدند. و توسط گاز اتيلن اكسيد استريل شدند. قسمت تاجي هر ريشه در تماس با انتروكوكوس فكاليس در محيط كشت انفوزيون مغز- قلب قرار داده شد. نمونه‌ها تا 90 روز هر3 روز يكبار از نظر كدورت مايع بررسي شدند. داده هادر نرم‌افزار SPSS جمع آوري گرديد و از منحني بقا كاپلان-مير براساس ريزنشت نمونه ها در طول دوره آزمايش استفاده شد. ميانگين روزهاي ريزنشت براي هر گروه اندازه گيري شد. مقايسه آماري بين گروه ها در خصوص نشت توسط تستLog-rank انجام شد ( 05/0 =?). يافته‌ها: با توجه به محدوديت هاي مطالعه حاضر، كاهش ريز نشت بدنبال كاربرد هر چهار شوينده نسبت به گروه كنترل وجود دارد. كاهش ريزنشت در گروههاي داكسي سيكلين و كلرهگزيدين بيشتر بود. نتيجه‌گيري: ميزان انطباق تشخيص آسيب‌شناسي با تشخيص باليني افتراقي اول بيشتر از تشخيص باليني افتراقي دوم بود. كليد واژه‌ها: كلرهگزيدين، داكسي سايكلين، EDTA، سديم هيپوكلريت

Abstract Introduction: Cleaning the root canal is not possible without proper irrigation. After total debridement of the root canal, the final irrigants may affect microleakage. The aim of this study was to evaluate the effect of 2% chlorhexidine, doxycycline (100 mg/mL), sodium hypochlorite and distilled water as final irrigants on bacterial leakage of the root canal. Materials and methods: In this in vitro study, 84 extracted single-rooted human teeth were instrumented using #15-40 K-files, irrigated with 1.3% NaOCl and divided into four experimental groups (n=19) and two positive and negative control groups (n=4). After removing the smear layer with 17% EDTA the root canals were irrigated with distilled water. The final irrigation was performed with NaOCl in group 1, doxycycline in group 2, distilled water in group 3 and 2% CHX in group 4. The teeth in each group were obturated with gutta-percha cones and AH-26 sealer. After ethylene oxide sterilization, the coronal portion of each root was placed in contact with Enterococcus faecalis inocula in brain-heart infusion (BHI) broth. The samples were checked every 3 days for turbidity, which continued for 90 days. Data were collected and Kaplan-Meier survival curves of SPSS were constructed based on the microleakage in specimens over the study period. The mean turbidity days were calculated for each group and compared between the four groups using the log-rank test (?=0.05). Results: Kaplan-Meier curves showed different tendencies for microleakage between the four groups and log-rank test showed statistically significant differences between group 2 and groups 1 (p value = 0.002) and 3 (p value = 0.002). In addition, there were significant differences between group 4 and groups 1 (p value = 0.043) and 3 (p value = 0.021). Conclusion: Under the limitations of the present study, there was a decrease in bacterial microleakage after the use of all the four irrigation solutions compared to the control groups, with more significant decreases in the doxycycline and chlorhexidine groups. Key words: Chlorhexidine, Doxycycline, EDTA, Sodium hypochlorite.