بررسي تطبيقي دلالت معجزه بر صدق ادعاي نبوت از ديدگاه ابن رشد و علّامه طباطبايي

A Comparative Study about Miracle’s Demonstration of the Veracity of Assuming Prophethood according to Allame Tabatabai and Ibn-e-Rushd

پديده معجزه امري خارق عادت است كه آن را انبياي الهي به منزله دليلي بر صدق نبوت خود به مخاطبان نشان مي دهند. يكي از پرسش هاي مهم در اين باره، نوع دلالت معجزات و رابطه آن با صدق ادعاي نبوت است. در ميان انديشمندان اسلامي ديدگاه ابن رشد و علّامه طباطبايي در اين زمينه كاملاً مخالف يكديگر است. ابن رشد با تاكيد بر عدم سنخيت ميان معجزات فعلي و ادعاي نبوت، رابطه منطقي ميان معجزات و اثبات نبوت را رد مي كند و دلالت آن را اقناعي مي داند، درحالي كه علّامه طباطبايي با استناد به قاعده حكم الامثال، اين دلالت را از نوع دلالت هاي عقلي، و يقين حاصل از آن را يقين منطقي مي داند. از نظر ابن رشد تنها راه اثبات صدق نبوت، تامل در محتواي وحي الهي و درك تفاوت آن با ديگر معارف بشري است، درحالي كه از منظر علّامه طباطبايي اثبات صدق نبوت انبياي الهي تنها در پرتو تحقق معجزات امكان پذير است.

A miracle is a supernatural act or event intended to demonstrate to people the veracity of prophets’ assuming prophethood. The important question which arises here is about the type of evidence miracles have and its relation with the veracity of assuming prophethood. There is a total disagreement over this point between Allame Tabatabai and Ibn-e-Rushd, two Muslim thinkers. Emphasizing the disproportion between current miracles and assuming prophethood, Ibn-e-Roshad rejects the idea that there is a logical relation between miracles and substantiating prophethood and regards the evidence confirming it as persuasive. Allame tabatabai, however, resting on the rule of judgment of patterns, considers these indications as rational and the certainty which they show as logical. In Ibn-e-Rushd’s opinion, the only way to prove the veracity of prophethood is to deliberate on the content of divine revelation and understand its difference from the other branches of human knowledge. As for Allame Tabatabai, he holds that the claim of prophethood is rendered acceptable only when miracles occur