نقدي بر مهم ترين مستمسكات بهاييان در ايراد شبهات كلامي درباره ختم نبوت پيامبر اسلام صل الله عليه و آله

A Critique of the Most Important Pretexts of Baha’is for Casting Theological Doubt on the Belief of the Prophet of Islamʹʹs Being the Seal of Prophets

از مهم ترين ويژگي هاي دين اسلام جهاني بودن، جاودانگي احكام و خاتميت آن نسبت به اديان ديگر است. مدعياني كه پس از اسلام دعوي نبوت و دين جديد داشته اند ويژگي سوم را به چالش كشيده اند. در ميان مدعياني كه در دو قرن اخير ظهور كردند، ميرزا حسينعلي نوري با ارايه آيين بهاييت از اقبال بيشتري بهره مند شد. آيين بهاييت خود را تداوم و استمرار دعوت اديان الهي همچون يهوديت، مسيحيت و اسلام مي داند. ازاين رو بخش مهمي از آثار تبليغي و آموزشي بهايي به ارايه توجيه و پاسخ و حل ناسازگاري ظهور بهاييت با آموزه خاتميت اختصاص يافته است. راه حل بهاييان در قالب شبهات كلامي، قرآني، روايي و... ارايه شده است. اين شبهات، خود بر مباني كلامي و اعتقادي اي همچون نظريه مظهريت، تجلي، وحدت حقيقت مظاهر امر، زمانمند بودن اديان و لزوم تجديد شرايع به تناسب مقتضيات زمانه استوار شده است. در اين مقاله، مباني مزبور و شبهات كلامي وابسته بدان را بررسي كرد ه ايم.

Some of the most important features of Islam are its universality, everlastingness of its precepts and it’s being the seal of religions. This last feature has been challenged by some who claim that new prophets with new religions can come after Islam. Among the proponents of this claim who appeared in the last two decades Mirza Hossein Ali Noori, the founder of Baha’ism, achieved great popularity. Baha’ism regards itself as a continuation of other Divine religions like; Judaism, Christianity and Islam. Therefore, an important part of Baha’i educational and propagation works is devoted to justifying and explaining the development of discrepancy between Baha’ism and the teaching of Muhammadʹs being the seal of prophets. The solution offered by Baha’is presented in the form of traditional, Qur’anic and theological doubts based on doctrinal and theological foundations, such as the theory of manifestation, theophany, unity of reality, manifestation of command, chronological basis of religions and necessity of renewal of relations, taking into account the requirements of time. This paper expounds the above-mentioned basics and the theological doubts raised in this respect.