خوانش رمزگان‌هاي اجتماعي در مجموعه داستان «طعم گس خرمالو» اثر زويا پيرزاد (با رويكرد نشانه‌شناسي اجتماعي)

Reading Social Codes in Story Series of “The Acrid Taste of Persimmon” by Zoya Pirzad (From Social Semiotics Approach)

نشانه‌شناسي، رويكردي ميان‌رشته‌اي است كه مي‌تواند در خوانش متون ادبي، اعم از شعر و داستان‌ رهگشا باشد. اين مقاله در نظر دارد با بهره‌گيري از رويكرد نشانه‌شناسي اجتماعي، رمزگان‌هاي اجتماعي مجموعه ‌داستان «طعم گس خرمالو» از زويا پيرزاد را بررسي و تحليل كند. اين پژوهش نشان مي‌دهد كه رمزگان‌هاي هويت و آداب معاشرت -كه از مهم‌ترين رمزگان‌هاي اجتماعي محسوب مي‌شوند- جايگاه مهمي در داستان‌هاي زويا پيرزاد دارند. همچنين بيانگر آن است كه با دستيابي به لايه‌هاي زيرين متن مي‌توان هويت و موقعيت اجتماعي اشخاص داستاني‌ را شناخت و درك بهتري از واقعيت‌هاي اجتماعي پيدا كرد. تفسير رمزگان‌هاي اجتماعي به‌كاررفته در اين مجموعه‌داستان، نشانه توجه ويژه پيرزاد به نقش زنان و بيانگر تحوّل آنان در صحنه‌هاي زندگي اجتماعي است.

Semiotics is an interdisciplinary approach that can be a guidance in reading literary texts like poetry and story. Applying social semiotics, this article tries to analyze and examine social codes of story series of “The Acrid Taste of Persimmon”. This study shows that identity and etiquette codes- which are regarded among the most important social codes- have significant status in Zoya Pirzad stories. It also shows that we can know social identity and status of characters of story and get a better understanding of social realities by recognizing lower layers of texts. Interpreting applied social codes in this story series shows Pirzad special attention to the role of women and their evolutions in social life scenes.