چگونگي گذران اوقات فراغت دانش آموزان نابيناي ايران با تاكيد بر فعاليت‌هاي بدني

Quality of spending the leisure time for Iranian Individuals with visual impairments students with emphasis on physical activities

پژوهش حاضر با هدف ارايه راهي براي چگونگي گذران اوقات فراغت دانش آموزان نابينا با تاكيد بر فعاليت‌هاي جسماني تهيه شده است. پژوهش از نوع توصيفي و به روش ميداني است كه طي سال تحصيلي 90- 1389 درباره 517 دانش آموز نابينا صورت گرفته است. پژوهش ابتدا با روش گزينشي تصادفي ساده و سپس با تنظيم پرسش نامه اي 85 سوالي، تحقق مراحل نخستين خود را طي كرد. در تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي (خي دو) استفاده شد. يافته ها نشان داد كه بيش از 50 درصد دانش آموزان نابينا روزانه بيش از 8 ساعت وقتشان را بدون هدف مي گذرانند. بيش از 70 درصد آنان نيز فضاي ورزشي در مدرسه يا در نزديكي محل سكونتشان ندارند. براساس نتايج اين پژوهش، بين مدت زمان گذران اوقات فراغت ورزشي و گذران اوقات بدون هدف تفاوت معني داري وجود دارد؛ عوامل بازدارنده فعاليت هاي فراغتي- ورزشي بر انجام يا عدم انجام اين فعاليت ها تفاوت معني داري برجاي مي گذارند؛ درباب ميزان مشاركت دانش آموزان نابينا در فعاليت هاي فراغتي و فراغتي- ورزشي نيز در مقايسه با درجات مختلف بينايي تفاوت معني داري وجود دارد.

The current research has been prepared for giving away for quality of spending the leisure time with emphasis on doing physical activity. The research was done on 517 Individuals with visual impairments students in 1389- 1390 school year using a descriptive research in the field way. The research past its primary phases using cluster random sampling way and then using the 85 question questionnaire. The descriptive and inferential statistics of (chi-square) have been used in analyzing the findings. The findings showed that more than 50% of the Individuals with visual impairments students spend more than 8 hours per day aimlessly. More than 70% of the Individuals with visual impairments students have no sport facilities in their schools or near their homes. According to the findings of this research, there is a meaningful difference between the duration of leisure sport activities and spending time aimlessly. The preventing factors of doing leisure sport activities make a meaningful difference on doing or not doing these activities. Also there is a meaningful difference in relation with the amount of Individuals with visual impairments student’s participation in leisure activities and leisure sport activities in comparison to the different vision acuities