شيوه و شگرد بيان «دكتر علي شريعتي» از عاشورا در نثر شاعرانه

“D.r Ali Sharia’ti”’s Method and Skill of Expression about Ashura in Poetic Prose

اين مقاله به تبيين وجوه هرمنوتيك «مقدمه» منثور شاعرانه بر سخنراني «حسين وارث آدم» در مجموعه آثار شماره 19 علي شريعتي مي‌پردازد. در اينجا، «مقدمه» يك اثر ادبي مستقل و نزديك به يك متن نمايشي فرض شده كه بر اساس پيرنگ و مولفه‌هاي آن، حامل آثار كاركردي در خواننده و عامل برانگيختن او به كنش اجتماعي است. از سوي ديگر وجه هرمنوتيك آن دلالت بر دغدغه‌هاي وجودي نويسنده در باب انسان و سرنوشت و درك نقش تاريخي نويسنده، فارغ از جنبه اثربخشي دارد. عاشورا، محور مركزي در «مقدمه» است كه در مقام يك نمايش تراژيك حامل هر دو جنبه اثربخشي و تاويلي است. نوشتار با تبيين مدعاي خود بر اساس يك چارچوب نظري تلفيقي به اين نتيجه دست مي‌يابد كه «مقدمه» از لحاظ روش و محتوا هم در ذيل كويريات و هم در شمار اسلاميات و اجتماعيات قرار مي‌گيرد و از اين منظر واجد كاركردهاي يك متن ادبي است.

This article explains functional and hermeneutic aspects of “Introduction” poetic prose of in speech of “Hussein, Inheritor of Adam” in work series No. 19 of Ali Sharia’ti. Here, “Introduction” is assumed as an independent literary work and close to a drama text that based on its theme and components carries functional works into audience and causes social action in its audience. In other hand, its hermeneutic aspect signifies author’s existential problems about human and destiny and helps audience understand historical role of author despite his efficiency. Ashura is the central axis in “Introduction” that carries two aspects of efficiency and hermeneutic in position of a tragic drama. This article explains its claim based on a mixed theoretical framework came to this conclusion that “Introduction” is located below “Kaviriat” based on its method and content and also in categorized as “Islamiat and Ejtema’yiat” and in this view it can be regarded to have features of a literary text.