عوامل مؤثر بر زمين خوردن در سالمندان؛ يك مطالعه طولي آينده‌نگر در آسايشگاه خيريه كهريزك

ELDERLY FALLS RISK FACTORS: A PROSPECTIVE LONGITUDINAL STUDY IN KAHRIZAK CHARITY FOUNDATION

مقدمه: زمين خوردن يكی از معضلات دوران سالمندی است. سالمندان ساكن موسسات نگه‌داری به سبب وضعيت سلامت خود و شرايط محيطی بيشتر در معرض زمين خوردن هستند. اين مطالعه به‌منظور رصد عوامل مؤثر بر زمين خوردن سالمندان در آسايشگاه خيريه كهريزك طراحی و اجرا شده است. روش‌ها: اين مطالعه يك پژوهش طولی آيندهنگر بود. 194 نفر از ساكنان آسايشگاه خيريه كهريزك دارای معيارهای ورود به مطالعه بهصورت خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. در ابتدای مطالعه اطلاعات دموگرافيك، شيوهزندگی، سابقه بيماری‌ها و دارويی، توانايی بينايی با روش پرسشگری و اندازه گيريهای آنتروپومتريك، همچنين اطلاعات مربوط به وضعيت شناختی با استفاده از پرسشنامه‌های آزمون خلاصه شده ذهنی، سنجش وضعيت ذهنی مختصر و وضعيت تعادل با استفاده از آزمون حركت Tinetti و خرده امتياز تعادل و راه رفتن آن، وضعيت افسردگی با استفاده از امتياز افسردگی سالمندان-15، جمع‌آوری شد. پيگيری شركت‌كنندگان شامل بروز زمين خوردن و عوارض آن، به‌صورت روزانه با تلفن و همچنين پُر كردن فرم حوادث و سوانح توسط مسئول بخش انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از مدل رگرسيون تك متغيره و چند متغيره آناليز شدند. يافته‌ها: ميانگين سن شركت كنندگان 82/8 ±02/76 سال و ميانگين روزهای پيگيری 26/189±40/754 روز بود. 44 مورد زمين خوردن در مدت پيگيری (بيش از دو سال) ثبت شد و ميزان زمين خوردن در سال 7/22 به ازای هر صد نفر شركت كننده بود. سابقه سكته مغزی، پاركينسون، كاهش بينايی، مصرف داروهای ضد افسردگی، امتياز Tinetti و خرده امتياز تعادل Tinetti در مدل چند متغيره رگرسيون كاكس بعد از تعديل (برای سن، جنس، مدت بقاء و نمايه توده بدنی)، با زمين خوردن ارتباط داشت. نتيجه‌گيری: زمين خوردن در سالمندان با سابقه بيماری‌های مزمن مانند سكته مغزی و پاركينسون، وضعيت بينايی، مصرف داروهای ضد افسردگی در ارتباط است و ابزار Tinetti قابليت پيشگويی بروز زمين خوردن را در سالمندان دارد.

Background: Falling is one of the health problems among aged population. Elderly living in institutions are at greater risk of falling than those dwellings in the community, due to their health status and environmental conditions. This study was designed and conducted aimed to address the factors affecting falls in Kahrizak Charity Foundation (KCF). Methods: This is a prospective longitudinal study, which 194 of residents of KCF were participating in it with inclusion criteria were selected by Random Cluster sampling. They were enrolled after signing an informed consent. At baseline the data of demographic, lifestyle, past medical history and visual ability were collected by interviewing. The anthropometric measurements were performed as well. Cognitive status data were collected using abbreviated mental test (AMT) questionnaire and mini mental state examination (MMSE), balance status was assessed using the Tinetti mobility test (TMT) and its balance and gait sub- scores, depression was detected using the geriatric depression scale-15 (GDS-15). The participants were monitored for the falls occurrence its complications by daily call with caregivers and filling out the special forms for the recording of the falls occurrence by the head nurse. Data were analyzed using univariate and multivariable Cox-regression models. Results: The mean age of the participants was76.02 (8.82) years and the mean follow-up days was 754.40±189.26 days. 44 cases of falls were recorded during follow-up (over two years). The fall rate was 22.7 subjects per 100 participants per year. History of stroke, Parkinsonʹs disease, visual loss, taking antidepressants, TMT score and TMT balance sub-score after adjustment (for age, sex, body mass index and survival time) were associated with falls. Conclusion: The falls among nursing home elderly residents were associated with a history of chronic diseases such as stroke and Parkinsonʹs diseases, visual acuity, use of antidepressants and the TMT and its balance sub score.