ارزيابي تغييرات سلولي بافت طحال و تغييرات سرولوژيك خون محيطي در اتوترانسپلنتيشن طحال در مقايسه با موارد اسپلنكتومي شده در رت

EVALUATION OF CELLULAR CHANGES OF AUTOTRANSPLANTED SPLEEN TISSUE AND SEROLOGICAL CHANGES IN THE PERIPHERAL BLOOD OF SPLENECTOMIZED AND SPLEEN AUTOTRANSPLANTED RATS

پيش‌زمينه و هدف: آسيب طحال ازجمله شايع‌ترين آسيب‌هاي ناشي از تروما مي‌باشد. زماني كه اسپلنكتومي طحال به علت آسيب وارده اجتناب‌ناپذير باشد، اتوترانسپلنت بافت طحال تنها گزينه ممكن براي حفظ عملكرد طحال مي‌باشد. عملكرد ايمونولوژيك طحال در مقابله با عفونت‌ها بسيار حايز اهميت است اما ميزان جبران فعاليت ايمونولوژيك و ميزان بازآرايي ساختاري طحال پس از كاشت در مقايسه با حجم طحال كاشته شده تاكنون مشخص نشده است. هدف از اين مطالعه ارزيابي تغييرات سلولي بافت طحال و تغييرات سرولوژيك خون محيطي در اتوترانسپلنتيشن طحال در امنتوم رت مي‌باشد. مواد و روش كار: در اين مطالعه تجربي تصادفي شده كنترل دار، 80 رت نر ويستار در 4 گروه مطالعه به‌طور تصادفي قرار گرفتند. گروه Sp، تحت اسپلنكتومي، گروه Au، تحت اسپلنكتومي و كاشت 3 قطعه از بافت طحالي مشتمل بر 15-10درصد از حجم آن در امنتوم بزرگ و گروه Sh، تحت لاپاراتومي با تحريك پريتوين قرار گرفتند. گروه Co به‌عنوان گروه كنترل پيگيري شدند. 10 مورد از موارد هر گروه به‌طور تصادفي جداشده و به مدت 6 ماه و 10 مورد ديگر به مدت 12 ماه مورد پيگيري قرار گرفتند. در پايان دوره پيگيري نمونه خوني اخذشده ازنظر شمارش لكوسيتي و لنفوسيتي وپلاكت و همچنين سطح ايمونوگلوبولين M سرمي سنجش شد و ميان گروه‌هاي مطالعه مورد مقايسه قرار گرفت. همچنين در گروه اتوترانسپلنت شده پس از لاپاراتومي مجدد، بافت طحال كاشته شده ازنظر ماكروسكوپيك و ميكروسكوپيك بررسي و در دو گروه پيگري مورد مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج مطالعه ما نشان داد پس از پيگري 6 و 12 ماهه ازنظر شمارش لكوسيتي و لنفوسيتي ميان گروه‌هاي مطالعه تفاوتي وجود نداشت. شمارش پلاكتي در گروه Sp در پايان ماه 6 و 12 بيشتر از گروه كنترل بوده است (0.001 > P). تفاوت ميان شمارش پلاكتي دو گروه Sp و Au معني‌دار نبوده است. سطوح IgM سرمي در گروه Sp پايان ماه 6 و 12 به‌طور معني‌داري كمتر از گروه Sh و Co كنترل بوده است؛ اما ميان گروه Au و دو گروه Sh و Co تفاوت معني‌دار نبوده است. متوسط سطوح IgM در گروه Au بالاتر از گروه Sp به دست آمد اما تفاوت مشاهده‌شده ازنظر آماري معني‌دار نبوده است (0.14=P). در بررسي مجدد بافت طحال كاشته شده در تمام موارد به‌جز يك مورد (6.25درصد) قابل‌شناسايي بود و تعداد موارد بازآرايي ساختار طحالي و با تشكيل پالپ قرمز و پالپ سفيد با فوليكول لنفاوي و در گروه پيگيري 12 ماهه بيشتر بوده است. ميزان پيگمان هموسيدرين نيز در گروه پيگيري 12 ماهه به‌طور معني‌داري بالاتر بوده است (0.03=P). نتيجه‌گيري: كاشت حدود 15درصد از حجم بافت طحالي، در اكثريت موارد با موفقيت روبرو بوده و بافت طحال بازآرايي شده با مزيت‌هاي غيرقابل‌چشم‌پوشي بر روي سيستم ايمني همراه بوده است. بنابراين اتوترانسپلنت بافت طحالي حتي در حجم‌هاي اندك، در موارد غيرقابل‌اجتناب اسپلنكتومي قوياً توصيه مي‌شود.

Background & Aims: Spleen is one of the most common sites of injury after trauma. When splenectomy due to spleen damage is unavoidable, autotransplantation of splenic tissue is the only possible option to preserve splenic function. Immunologic function of spleen against infections is unremarkable but compensation levels of immunological activity and structural rearrangement of transplanted spleen according to implanted spleen size is still in doubt. The purpose of this study was to evaluate cellular and serological changes in after autotransplantation of spleen tissue on omentum of rats compared to splenectomized rats. Materials & Methods: In this randomized controlled experimental trial, 80 male Wistar rats were randomly divided into 4 groups.Sp Group underwent splenectomy, Au group underwent splenectomy, and autotransplantation of three pieces of spleen tissue comprising 15-10 % of its volume in the great omentum, and Sh group underwent laparotomy with peritoneal irritation. Co Group was followed as the control group. 10 cases in each group were randomly assigned into 6 months or 12 months follow up groups. At the end of the follow-up period, blood samples were obtained and leukocyte, lymphocyte and platelet counts and immunoglobulin M antibody levels were measured and compared between study groups. Besides re-laparotomy were done in both follow up groups of spleen autotransplanted rats and compared in terms of macroscopic and microscopic characteristics. Results: The results of our study showed that after 6 and 12 months of follow up, leukocyte and lymphocyte count was not statistically different between the study groups. Platelet count in the Sp group at the end of 6 and 12 months was greater than the control group (0.001 > P). The difference in platelet count between the two Sp and Au groups was not significant. Serum IgM levels in the Sp group after 6 and 12 month, were significantly lower than Co and Sh groups but the difference between Au group with Co and Sh groups wasn’t statistically significant. Mean IgM levels in Au group was higher than Sp group, but the difference was not statistically significant (0.14 = P). In looking for autotarnsplanted splenic tissue, implanted spleen was detected in all cases except one case (6.25%). The number of rearranged red pulp and white pulp and formation of lymphoid follicles in inplanted spleen was higher in 12-month follow-up. Hemosiderin pigment levels also were significantly higher in the 12-month follow-up. Conclusions: Autotransplantation of about 15% of splenic tissue volume were successful in majority of cases and spleen tissue rearrangement and its benefits on the immune system was indispensable. So autotransplantation of spleen, even at low volumes, in the case of unavoidable splenectomy is strongly recommended.