روايي و پايايي نسخه فارسي شاخص راه رفتن پويا در مردان سالمند

Validity and reliability of Persian Version of Dynamic Gait Index in Older Men

هدف: پژوهش حاضر در قالب پايان نامه كارشناسی ارشد با هدف بررسی روايی و پايايی «شاخص راه رفتن پويا » در مردان سالمند انجام شد.  روش: پژوهش علّی ـ مقايسه ای حاضر با 180 آزمودنی سالمند از بين كليه ی سالمندان اراك در دامنه سنی شصت سال و بيشتر انجام شد. آزمودنی ها به صورت تصادفی انتخاب و معيار ورود به مطالعه تاييديه پزشك عمومی بود. داده ها با استفاده از آزمون های تحليل عامل اكتشافی، تحليل مؤلفه های اصلی با چرخش واريماكس، ضريب همبستگی اسپيرمن، آلفای كرونباخ و يو من ـ ويتنی ارزيابی شدند.  يافته ها: نتايج تحقيق نشان داد كه نسخۀ فارسی شاخص راه رفتن پويا در سالمندان از يك عامل تشكيل شده است. ارزش ويژه اين عامل برابر با 091/6 بود كه 133/76 درصد واريانس را پيش بينی می كند. ميزان آلفای كرونباخ در آزمون 953/0 محاسبه شد. پايايی بين ارزياب ها نشان می دهد كه همبستگی بين نمره های دو بار جمع‌آوری شده توسط دو آزمونگر، بالا و معنی‌دار بود. همچنين همبستگی آزمون مجدد، بالا و معنی‌داری بود. نتيجه گيری: نتايج تحقيق نشان داد نسخه فارسی شاخص راه رفتن پويا در مردان سالمند نيز در حد قابل قبولی هماهنگ با نسخه انگليسی آن بوده و می توان از آن در محيط های بالينی، درمانی و پژوهشی، برای شناسايی سالمندان در خطر زمين خوردن استفاده كرد.

Objectives The present study, was carried out in the form of a MA thesis and with the of the validity and reliability of "dynamic gaiting index (DGI)" in elderly men. Materials & Methods This causal-comparative research was conducted on 180 elderly subjects living in Arak (aged 60 and over). The subjects were selected randomly and criterion for their admission was confirmation of a G.P. The data were analyzed using Exploratory Factor Analysis, main component analysis with Varimax rotation tests, Spearman’s correlation coefficient, Cronbach’s Alpha, and U-Man-Withney. Results The results indicated that the Persian version of DGI among older adults consists of one factor. The specific value of the factor was 6.091 which predicted 76.133 percent of variance. Cronbach’s Alpha was calculated 0.953. Reliability between the measurers showed a significantly high correlation between the two collected data sets which were collected by two different researchers. The test-retest reliability was also high and significant. Conclusion The research results showed that Persian version of the DGI among old men was acceptable and in accordance with its English version; therefore, it can be used in clinical and therapeutic settings to identify the elderly who are exposed to falling risk.