پيش بيني كاركردهاي خاطره گويي براساس مدل پنج عاملي شخصيت در سالمندان

Prediction of the Reminiscence Functions in Older Adults on the Basis of the Five Personality Factor Model

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی پيش بينی كاركردهای خاطره گويی براساس مدل پنج عاملی شخصيت در سالمندان است. روش : تعداد 242 فرد سالمند بالای شصت سال عضو كانون های بازنشستگی شهر شيراز به روش نمونه گيری در دسترس، انتخاب شدند. افراد نمونه با تكميل مقياس كاركردهای خاطره گويی و پرسش نامه پنج عامل بزرگ شخصيت گلدبرگ در اين پژوهش شركت كردند. از ميان افراد گروه نمونه چهل نفر به دليل عدم تكميل كامل پرسشنامه ها از پژوهش حذف شدند. شركت تمامی آزمودنی ها با رضايت آگاهانه بوده است. برای تجزيه و تحليل داده ها در بخش آمار توصيفی، از شاخص های ميانگين، انحراف استاندارد و ضريب همبستگی پيرسون و در بخش آمار استنباطی از رگرسيون چند گانه همزمان برای پيش بينی كاركردهای خاطره گويی استفاده شده است. در اجرای عمليات تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار آماری SPSS 16 استفاده گرديد. يافته ها: نتايج تحليل رگرسيون چند گانه ی همزمان نشان داد كه عامل روان نژندگرايی مدل پنج عاملی شخصيت، كاركردهای خاطره گويی حفظ صميميت (25/0,β= 001/0P≤ ) و تجديد خاطرات تلخ (28/0,β= 001/0P≤ ) را پيش بينی كرد. همچنين عامل برون گرايی مدل پنج عاملی شخصيت كاركرد خاطره گويی آموزش/ آگاهی را پيش بينی نمود (18/0 ,β= 05/0P< ).  نتيجه گيری: در تبيين يافته های پژوهش حاضر می توان اين گونه نتيجه گيری كرد كه افراد، دچار ميزان بالای آسيب پذيری هيجانی به عنوان يك صفت، به منظور نشخوار خاطرات تلخ و زنده نگه داشتن ياد دوستانی كه ديگر در بين آن ها نيستند خاطرات خود را مرور يا بازگو می كنند و افراد برون گرا با هدف آموزش درس زندگی و انتقال تجربيات خود به ديگران از خاطره گويی استفاده می كنند. به درمانگران پيشنهاد می شود كه در درمان خاطره گويی، بر كاركردهای سازگارانه تر خاطره گويی (مانند، هويت و حل مسئله، گفتگو و آموزش/ آگاهی) تاكيد نمايند و اين گونه كاركردها را آموزش دهند.

Objectives The aim of the present study is to examine the prediction of the reminiscence functions in older adults on the basis of the five personality factor model. Materials & Methods 242 elderly adults older than 60 were recruited from retirement clubs of the city of Shiraz via available sampling method. The participants completed the Reminiscence Functions Scale and Goldbergʹs International Personality Item Pool. Forty participants were deleted from the sample because they did not complete the questionnaires fully. All the participants took part in the study with their conscious consent. To conduct the necessary descriptive and inferential statistical operations, SPSS (Version 16) was used. Mean, standard deviation and Pearson correlation coefficient were utilized to analyze the data in the descriptive statistics section. And in inferential statistics section, simultaneous multiple regression was used to predict reminiscence functions. Results According to the results of the multiple regression analysis, Neuroticism predicted the reminiscence functions of Bitterness Revival (β= .28, P ≤ .001) and Intimacy Maintenance (β= .25, P ≤ .001) and Extraversion predicted the reminiscence functions of Teach/ Inform (β=.18, P < .05). Conclusion The results indicated that people with higher levels of psychological distress tend to rehash and ruminate on bitter memories and hold onto memories of intimate social relations who are no longer part of their lives. Moreover, extravert people tend to share memories to transmit a lesson of life and share personal ideologies and experiences. Clinicians should focus on more adaptive functions of reminiscence (e.g., identity, problem solving and teach/ inform) and teach such functions.