تاثير دينداري بر رفتارهاي زيست محيطي

هدف اصلي اين پژوهش پاسخ به اين سوال است كه آيا با افزايش يا كاهش دين داري در رفتار زيست محيطي تغييري به وجود مي آيد يا خير؟ روش تحقيق در اين پژوهش از نوع پيمايشي است. نمونه آماري شامل 144 نفر ساكن در شهر بابل بوده كه با روش نمونه گيري آسان انتخاب شده اند. ابزار اين تحقيق پرسشنامه بوده. نظريه دوركيم (در مورد دين داري) و دانلپ و ون لير (در مورد پارادايم جديد زيست محيطي) به عنوان چارچوب نظري استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد با وجود شرايط نامناسب در شهر بابل رفتارهاي زيست محيطي افراد مورد مطالعه بيش از65% گزارش شده است. علاوه بر آن دين داري افراد مورد مطالعه در حد زياد است. هم چنين از يك سو بين جنسيت، وضعيت اشتغال و تحصيلات و نگرش زيست محيطي با رفتار مسيولان زيست محيطي افراد رابطه وجود ندارد، اما بين سن، وضعيت تاهل، آگاهي زيست محيطي و دين داري با رفتار زيست محيطي افراد رابطه وجود دارد. با افزايش دين داري رفتارهاي مسيولانه زيست محيطي افزايش مي يابد.