رابطه ادراك از سبك فرزندپروري والدين با جهت‏گيري مذهبي(دروني، بيروني)

سبك فرزند پروري والدين به منظور تعليم و تربيت فرزندان بر چگونگي شكل‏گيري مذهب آنان تاثير مي‏گذارد. بنابراين هدف پژوهش حاضر رابطه ادراك از سبك‏هاي فرزندپروري با جهت‏گيري مذهبي (دروني، بيروني) دانشجويان مي‏باشد. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانشجويان كارشناسي دانشگاه فردوسي مشهد بودند. نمونه اي به حجم 352 نفر (30درصد مرد و 70درصد زن)انتخاب شد. ابزارهاي مورد استفاده مقياس سبك‏هاي فرزندپروري بامريند و جهت‏گيري مذهبي آلپورت و روش پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها علاوه بر روش‌هاي آمار توصيفي (ميانگين، انحراف معيار، همبستگي پيرسون، رگرسيون گام به گام)، از روش آمار استنباطي (MANOVA) نيز استفاده شد. يافته‏هاي ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه سبك‏هاي فرزندپروري مستبدانه و سهل گيرانه با جهت‏گيري مذهبي بيروني و سبك فرزند پروري مقتدرانه با جهت‏گيري مذهبي دروني داراي رابطه مثبت و معناداري هستند. همچنين نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نشان داد كه جهت‏گيري مذهبي دروني از طريق سبك فرزندپروري مقتدرانه و جهت‏گيري مذهبي بيروني از طريق سبك‏هاي فرزندپروري مستبدانه و سهل گيرانه قابل پيش بيني است. آزمون MANOVA نشان داد، بين دختران و پسران از لحاظ سبك‏هاي فرزندپروري مقتدرانه، تفاوت معناداري وجود دارد اما از لحاظ جهت‏گيري مذهبي تفاوت معنادار نبود. همچنين بين گروهاي آموزشي مختلف از لحاظ سبك‏هاي فرزندپروري و جهت‏گيري مذهبي تفاوت معناداري وجود نداشت. با توجه به يافته‏هاي به دست آمده از پژوهش حاضر مي‏توان بيان داشت كه سبك فرزندپروي مقتدرانه مهمترين نقش را در جهت‏گيري مذهبي دروني و سيك فرزندپروري مستبدانه و سهل گيرانه مهمترين نقش را در جهت‏گيري مذهبي بيروني دارند.