اثربخشي واقعيت درماني به شيوه گروهي بر اضطراب زنان

Effectiveness Of Group Reality Therapy On The Anxiety Of Women

هدف اصلي اين پژوهش، تعيين تاثير واقعيت درماني گروهي بر اضطراب بود. طرح اين پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماري در اين پژوهش كليه زنان شركت كننده در كلاس‌هاي روان‌شناسي خانه سلامت شهرداري منطقه 5 تبريز بودند. روش نمونه‌گيري در اين پژوهش، روش در دسترس همراه با تصادفي ساده بود. ابتدا پرسشنامه اضطراب بك، در ميان 70 نفر از زنان داراي مشكلات رواني و جسماني حاد، به صورت در دسترس، اجرا شد. افراد با نمره بالاتري شناسايي و تعداد 24 نفر از آن‌ها به‌طور تصادفي انتخاب شدند. سپس اين تعداد در دو گروه 12 نفري (آزمايش و گواه) به‌طور تصادفي جايگزين شدند. گروه آزمايشي در 8 جلسه واقعيت درماني گروهي شركت داده شدند، در حالي كه گروه گواه هيچ‌گونه درماني را دريافت نكردند. تحليل نتايج با استفاده از آزمون آماري تحليل كواريانس انجام شد. نتايج نشان داد واقعيت درماني گروهي به‌طور معناداري (001/0 > p ) به كاهش اضطراب زنان منجر شده است.

The main goal of this study was to determine the effect of group reality therapy on anxiety of women. This is a quasi experimental, case-control, pilot study with the pre-test and post-test design.With a random and matched case-control group selection from all women Participant in the psychology classes district 5 Municipality Tabriz. 24 Subject entered based on inclusion and exclusion criteria. After their inform consents obtained, they were placed into two groups of expeerimental (n=12) and control (n=12) groups. Eexperimental group participated in 8 sessions of group reality therapy while the control group did not receive such kind of therapy. The outcomes were interpreted by using the covariance analysis. The reality therapy group showed significant (p < 001) results in reducing anxiety.