تاثير آموزش صبر و حيا از ديدگاه آموزه هاي اسلامي بر بهبود مهارت هاي ارتباطي در دانش آموزان پايه اول متوسطه شهرستان گرگان

پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير آموزش صبر وحيا از ديدگاه آموزه هاي اسلامي بربهبود مهارت هاي ارتباطي دردانش آموزان دختر پايه اول متوسطه انجام گرفته است. روش: روش پژوهش تجربي و طرح تحقيق از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش، دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان گرگان در سال تحصيلي 1392-1391 بودند. نمونه مورد پژوهش كه شامل 20 نفر بودند كه به صورت تصادفي درگروههاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. در اين پژوهش بر اساس تعاليم و آموزه هاي اسلامي آموزشهايي در مورد صبر وحيا از طريق روش شناختي در 10 جلسه يك ساعته در پنج هفته متوالي به دانش آموزان داده شد كه 6جلسه آن درباره صبر و3جلسه آن درباره حيا بود، در تمام مراحل آموزش واجرا از تكنيك مشارطه ,مراقبه ومحاسبه، استفاده شد. ابزار سنجش، پرسش نامه آزمون مهارتهاي ارتباطي بود كه از دانش آموزان پيش آزمون و پس آزمون گرفته شد. در اين پژوهش از آزمون تحليل كوواريانس جهت آزمون اختلاف ميانگين هاي گروه ها استفاده گرديد. يافته ها: .نتايج نشان داد، آموزش صبر و حيا بربهبود مهارت هاي ارتباطي موثر است. بطوركلي مي‌توان گفت دانش آموزاني كه در گروه آزمايش شركت داشته درمهارت هاي ارتباطي خود بهتر عمل مي كنند. همچنين با توجه به نتايج بدست آمده، آموزش صبر و حيا بر زير مولفه هايي چون مديرت هيجانات، ادراك ديگران و ابراز وجود موثر است