جهاني شدن و تكثرگرايي قومي در ايران، چالش ها و فرصت ها

Globalization and Ethnic Pluralism in Iran

فرآيند جهاني شدن ابعاد مختلف زندگي بشر امروز را تحت تاثير قرار داده است. جهاني-شدن با جريان آزاد اطلاعات، ارتباطات و تغيير در تعاملات و ارتباطات از سطح خرد تا كلان، چالش ها و فرصت هايي را در مقابل جامعه جهاني ايجاد كرده است. نظريه هاي جهاني شدن با يك شيفت پارادايمي به سمت نظريه هاي جهان- محلي شدن حركت كرده-اند. در اين پارادايم جديد، پذيرش الگوي تكثرگرايي به عنوان محور اصلي درك و تحليل درهم آميختگي ناشي از جهاني‌شدن شناخته مي شود. در حوزه قوميت‌ها همچون ساير حوزه‌ها، فرآيند جهاني شدن مي‌تواند تاثيرات متفاوت و بعضاً متعارض بر جاي بگذارد. برخي از صاحبنظران قايل به درآميختگي و حتي استحاله خرده فرهنگ‌ها و هويت‌هاي قومي، محلي و ملي در فرهنگ غالب و مسلط جهاني هستند اما در مقابل، عده‌اي از انديشمندان فرآيند جهاني شدن را سبب ساز افزايش گرايش‌ها و تمايلات قومي، محلي و ملي مي‌‌دانند. فرآيند جهاني شدن تكثرگرايي در همه ابعاد را مي‌پذيرد كه با پذيرش اين اصل، الگوي تكثرگرايي در حوزه فرهنگي و اجتماعي توانايي و ظرفيت حل مسايل و چالش‌هاي احتمالي در حوزه قوميت‌ها را دارد. بر اين اساس، مقاله حاضر در چارچوب پاسخگويي مناسب براي اين دغدغه، ضمن بررسي دو الگوي همانندسازي و تكثرگرايي، فرض اساسي خود را بر اين مبنا استوار نموده است كه الگوي تكثرگرايي به عنوان يكي از مولفه هاي اصلي توسعه همه جانبه و متوازن، كاربردي ترين الگو براي همگرايي و انسجام اقوام و اقليتهاي ديني و مذهبي در ايران به شمار مي‌آيد.

Globalization process has affected different dimensions of modern life. Globalization with its free flow of information and communications, and changes in interactions and relations from micro to macro levels, has created challenges and opportunities for the global community. Globalization theories have undergone a paradigm shift and moved towards glocalization. In this new paradigm, accepting the pluralistic model is considered as the main axis in understanding and analyzing the interlinking caused by globalization. Like other fields, in the field of ethnic groups, globalization process can have diverse and sometimes conflicting impacts on ethnic groups. Some experts believe in incorporation and even permutation of subcultures and ethnic, local, and national identities in the dominant global culture, while other scholars believe that globalization boosts ethnic, local and national tendencies and orientations. Globalization process accepts pluralism in all aspects and by accepting this principle, cultural and social pluralism is capable of solving possible problems and challenges in the field of ethnic groups. Accordingly, this paper attempts to address this concern by studying the two models of assimilation and pluralism. The main hypothesis of the study is that pluralism, as one of the major components in the symmetric and comprehensive development, is the most practical model for convergence and solidarity of ethnic groups and religious minorities in Iran.