اثر كاربرد برونزاي ساليسيليك اسيد بر فرايندهاي فيزيولوژيكي و زيست شيميايي گل مريم در شرايط تنش شوري

Effects of Exogenous Application of Salicylic Acid on Physiological and Biochemical Processes of Tuberose under Salt Stress

هدف از اين پژوهش بررسي اثر ساليسيليك اسيد بر برخي از ويژگي هاي رويشي، فيزيولوژيكي و زيست شيميايي گل مريم ’دزفولي ‘در شرايط تنش شوري بود. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كامل تصادفي با 16 تيمار؛ شامل چهار سطح شوري (5/0، 3، 6 و 9 دسي زيمنس بر متر) و چهار سطح ساليسيليك اسيد (0، 5/0، 1 و 5/1 ميلي مولار) در چهار تكرار در گلخانه پژوهشي بخش علوم باغباني دانشكده كشاورزي دانشگاه شيراز انجام شد. نتيجه ها نشان داد كه ساليسيليك اسيد اثرهاي نامطلوب تنش شوري را كاهش و سطح برگ و وزن تر و خشك شاخساره را افزايش داد و همچنين سبب افزايش پرولين و آنزيم هاي كاتالاز و سوپر اكسيد ديسموتاز شد. از سوي ديگر نشت يوني كاهش يافت و از تاخير در گلدهي جلوگيري شد. با اين حال در برخي موردها مانند مقدار كلروفيل و طول گل آذين، اثرهاي مثبت ساليسيليك اسيد روند مشخصي را نشان نداد. روي هم رفته مي توان بيان كرد كه ساليسيليك اسيد مي تواند اثرهاي نامطلوب تنش شوري در اين گياه را كاهش دهد و بنابراين به عنوان يك تنظيم كننده رشد گياهي كارا براي پيشگيري از كاهش كيفيت گل مريم در ناحيه هايي كه كيفيت آب يا خاك از نظر شوري مناسب نيست استفاده شود.