شيوع اختلالات روان‌شناختي در مبتلايان به ديابت: اهميت جنسيت و تحرك جسماني

THE PREVALENCE OF PSYCHOLOGICAL DISORDERS IN PATIENTS WITH TYPE II DIABETES: THE IMPORTANCE OF GENDER AND PHYSICAL ACTIVITY

پيش‌زمينه و هدف: مشكلات مزمن پزشكي خاصه ديابت با اختلالات روان‌شناختي همراه هستند و به نظر مي‌رسد فقدان تحرك جسماني كافي يكي از عوامل واسطه‌اي است كه ديابت و مشكلات روان‌شناختي را تواماً تحت تاثير قرار مي‌دهد. هدف اين پژوهش بررسي اختلالات روان‌شناختي در مبتلايان به ديابت و رابطه‌ي آن‌ها با كمبود تحرك جسماني بود. مواد و روش كار: اين پژوهش توصيفي- مقطعي جهت بررسي اختلالات روان‌شناختي در بيماران ديابتي نوع II انجام شده است. تعداد 210 بيمار (110 زن و 100 مرد) مراجعه‌كننده به بيمارستان تخصصي ديابت طالقاني شهر كرمانشاه به‌صورت در دسترس انتخاب و پرسشنامه ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي و پرسشنامه SCL-90-R روي آنان اجرا شد. يافته‌ها: بررسي داده‌ها نشان داد شيوع اختلالات روان‌شناختي در بيماران ديابتي بيش از 36درصد است. آزمونتي مستقل نشان داد بيماران مرد خصومت و پارانوياي بالاتر و زنان بيمار، وسواس، افسردگي، (01/0all Ps < ) و روان‌پريشي بالاتري داشتند (01/0P < )، اما در ساير ابعاد تفاوتي ديده نشد. تحليل واريانس يك‌راهه نشان داد افراد خانه‌دار وسواس و افسردگي بيشتري از افراد داراي مشاغل آزاد (01/0Ps < ) و دولتي داشتند و حساسيت بين فردي و روان‌پريشي آن‌ها تنها نسبت به مشاغل آزاد بالاتر بود (05/0Ps < ). افراد خانه‌دار خصومت كمتري نسبت به افراد داراي مشاغل آزاد (01/0P < ) و ديگر گروه داشتند (05/0P < ). نتيجه‌گيري: درمجموع نتايج نشان داد شيوع مشكلات روان‌شناختي در بيماران ديابتي بالا بود و شدت آن در زنان و افراد خانه‌دار بالاتر بود. با توجه به اينكه بيشتر خانه‌داران را زنان تشكيل مي‌دهند، ممكن است يكي از دلايل مشكلات روان‌شناختي بالاتر در زنان، تحرك جسماني پايين آنان باشد. اين يافته بر نقش متغير واسطه‌اي تحرك جسماني در رابطه ديابت و مشكلات روان‌شناختي صحه مي‌گذارد.

Background & Aims: Chronic medical problems, especially diabetes, are associated with psychiatric disorders and seemingly lack of sufficient physical activity is one of the mediating factors that simultaneously affect diabetes and psychological problems. The aim of this study was to investigate psychological disorders in people with diabetes and their relation to the lack of physical activity. Materials & Methods: This research was done with quasi-experimental method to study the psychological disorders in patients with type II diabetes on 210 patients (110 females and 100 males) who referred to Taleghani Diabetes Hospital in Kermanshah and completed demographic questionnaire and SCL-90-R questionnaire. Results: T-test showed that the prevalence of psychiatric disorders in patients with diabetes is over 36%. Male patients and female patients at higher hostility and paranoia, obsession, depression, and psychosis were higher, but no difference was observed in other domains. ANOVA showed housewives had more obsession and depression than self-employed people and governmental jobs. Also, their interpersonal sensitivity and psychoticism were higher than the self-employed participants. The other two groups were less hostile than housewives. Conclusion: The results show high prevalence of psychological problems in patients with diabetes and its severity was higher in women and housewives. Given that most home owners are women, there must be a relationship between their higher psychological problems and lower body mobility.