بررسي موانع و مشكلات پياده‌سازي بودجه ريزي عملياتي در ناجا

نظام بودجه‌بندي عملياتي به دنبال ايجاد پيوند ميان شاخص‌هاي عملكرد و تخصيص منابع است. بودجه عملياتي ابزار موثري است كه بين منابع مصرفي و نتايج برنامه‌ها در سازمان‌ها ارتباط منطقي برقرار مي سازد. نظام بودجه‌ريزي مناسب موجب طرح‌ريزي‌هاي ادواري، بهبود هماهنگي و ارتباط مي‌گردد و چارچوبي مناسب براي كنترل، اندازه‌گيري و ارزيابي عملكرد كاركنان فراهم مي‌آورد و فعاليت‌هاي واحدها را در جهت اهداف سازمان هدايت مي‌كند. لذا تحقيق حاضر به بررسي و شناسايي موانع پياده‌سازي مي‌پردازد و به صورت موردي بودجه يك سازمان دولتي (نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران) را در نظر گرفته و تلاش شده تا مهم‌ترين شاخص‌هايي كه مربوط به مشكلات پياده‌سازي بودجه‌ريزي عملياتي مي‌باشد، مورد بررسي قرار گيرد. اين موانع با توجه به ادبيات موجود و همچنين نظر متخصصان و كارشناسان و خبرگان در امر بودجه‌ريزي به سه دسته عوامل محيطي، فني و فرآيندي و انساني طبقه‌بندي مي‌شود. روش انجام تحقيق از نوع پيمايشي- همبستگي بوده و به منظور آزمون فرضيه‌هاي تحقيق، از آزمونT در سطح اطمينان 95 درصد وبراي اولويت‌بندي موانع اجراي موثر بودجه‌بندي عملياتي از ضريب چوپروف استفاده شده است. اطلاعات مورد نياز از طريق توزيع پرسشنامه پس از اعمال نظرات متخصصان و كارشناسان امور پژوهشي در امر بودجه‌ريزي جهت شفاف شدن و رفع ابهامات سوالات و افزايش روايي، با پايايي مناسب 92 درصد بين 50 نفر از متخصصين امور مالي نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران به صورت تمام شمار انتخاب و جمع‌آوري گرديد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان مي‌دهد كه بين پياده‌سازي بودجه‌بندي عملياتي با عوامل محيطي، فني و فرآيندي و انساني ارتباط معني‌دار وجود دارد. لذا پيشنهاد مي‌شود ضمن توجه به اين موانع نسبت به برطرف كردن آنها اقدام شود تا پياده‌سازي بودجه عملياتي با موفقيت همراه باشد.