تاثير حاد نانوذره دي‌اكسيد تيتانيوم بر عملكرد و بافت كليه

EFFECTS OF DIOXID-TITANIUM NANOPARTICLES ON FUNCTION AND TISSUE OF KIDNEY

پيش‌زمينه و هدف: نانوذره دي‌اكسيد تيتانيوم ممكن است برخي آسيب‌هاي احتمالي را براي محيط‌زيست و انسان‌ها ايجاد كند. در اين تحقيق به بررسي تاثير اين نانوذره بر عملكرد كليه و بافت آن پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه بر روي 32 رت Wistar انجام شد. حيوانات به 4 گروه تقسيم شدند: گروه كنترل (به ميزان 5/0 ميلي‌ليتر سرم فيزيولوژي)، گروه‌هاي دوم، سوم و چهارم (5/0 ميلي‌ليتر نانوذره دي‌اكسيد تيتانيوم با غلظت ppm 10، 100 و 300) به روش درون صفاقي دريافت كردند (7 روز متوالي). روزهاي اول، هفتم و چهاردهم بعد از تيمار خون‌گيري انجام شد. فاكتورهاي بيوشيميايي BUN، اسيد اوريك و كراتينين اندازه‌گيري شد. بعد از 14 روز، بافت كليه حيوانات جدا گرديد. يافته‌ها: نتايج بيوشيميايي اين تحقيق نشان داد كه بين گروه تيمار 2 با گروه كنترل اختلاف معني‌دار در ميزان كراتينين در هفته اول مشاهده شد و در بقيه گروه‌هاي تيمار، اختلاف معني‌داري مشاهده نگرديد. ميزان BUN,UA در تمام گروه‌هاي تيمار، هيچ‌گونه اختلاف معني‌داري را با گروه كنترل نشان نمي‌دهند. نتايج هيستوپاتولوژيكي بافت كليه: گروه تيمار 1: دفرمه شدن جسمك‌هاي كليوي و متراكم شدن شبكه گلومرولي، گروه تيمار 2: تخريب كامل توبول‌هاي پروگزيمال - ديستال و جسمك‌هاي كليوي - گروه تيمار 3: دفرمه شدن اندك جسمك‌هاي كليوي و افزايش حجم لومن در توبول‌هاي پروگزيمال و ديستال. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه گروه تيمار 2 نه‌تنها بر فاكتورهاي كليوي اثر گذاشته بود بلكه بافت كليه را نيز به‌طور كامل تخريب نموده بود.

Background & Aims: Nano TiO2 may generate potential harm to the environment and humans. In this paper the effect of nano TiO2 particles on the function and tissue of the kidney was investigated. Material and Methods: A total of 32 Wistar rats were randomly divided into 4 groups: control (treated with 0.5 ml normal saline) and three experimental groups. Groups 1, 2 and 3 received 0.5 ml of solution containing 10, 100, 300 ppm Cu nanoparticle via IP injection for 7 successive days, respectively. The effects of nanoparticles Tio2 serum biochemical levels serum BUN (blood urea nitrogen), uric acid, and ceratinin were evaluated at various time points (1, 7 and 14 days). After 14 days, the kidney tissue was collected and investigated. Results: According to the results of this study, the creatinine levels between treatment groups 2 with control group differed significantly in the first week. In all groups, the mean level of BUN and uric acid did not significantly differ compared to the control group. The analysis of histopatological kidney tissue showed as follows: in group 1 deforming of renal corpuscular and compacting of plexus glomerulus; in group 2, wasting of proximal and distal tubules; in group 3, deformed corpuscular renal and increasing of lumen volume in proximal and distal tubules. Conclusion: It is indicated that group 2 was not only affected on factors of kidney, but also leads to the destruction of renal tissue.