شادكامي و ادراك الگوهاي ارتباطي خانواده: نقش واسطه‌اي سرمايه روان‌شناختي

Happiness and Perception of Family Communication Patterns: The Mediating Role of Psychological Capital

پژوهش حاضر با هدف پيش‌بيني شادكامي بر اساس الگوهاي ارتباطي خانواده با واسطه سرمايه روان‌شناختي در دانشجويان انجام شد. دويست و هفتاد نفر (123 پسر، 147 دختر) از دانشجويان دانشگاه شيراز به روش نمونه‌برداري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهاي ارتباطي خانواده (فيتزپاتريك و ريچي، 1997)، پرسشنامه سرمايه روان‌شناختي (لوتانز و آوليو، 2007)، و پرسشنامه شادكامي آكسفورد (آرگيل، 2001) پاسخ دادند. نتايج تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان مبتني بر مراحل بارون و كني (1986) نشان دادند جهت‌گيري گفت و شنود پيش‌بيني‌كننده مثبت شادكامي است. همچنين، جهت‌گيري گفت و شنود، ابعاد سرمايه روان‌شناختي يعني خودكارآمدي، اميدواري، تاب‌آوري و خوش‌بيني را به طور مثبت پيش‌بيني‌ كرد اما جهت‌گيري همنوايي قادر به پيش‌بيني هيچ‌ يك از ابعاد سرمايه روان‌شناختي نبود. در نهايت، سرمايه روان‌شناختي در رابطه بين الگوهاي ارتباطي خانواده و شادكامي نقش واسطه‌اي را ايفا كرد. در مجموع يافته‌ها نشان دادند ارتباط مطلوب در خانواده، زمينه‌هاي تعامل بيشتر را براي اعضا فراهم كرده و با رشد بسياري از توانايي‌هاي فردي منجر به شادكامي مي‌شود.

The present study aimed to predict the mediating role of psychological capital in the relations between happiness and family communication patterns. Two hundred and seventy (123 males, 147 females) students were selected from the University of Shiraz using multistage cluster sampling method. The participants completed the Family Communication Patterns Questionnaire (Fitzpatrick & Ritchie, 1997), the Psychological Capital Questionnaire (Luthans & Avolio, 2007), and the Oxford Happiness Questionnaire (Argyle, 2001). The results of simultaneous multiple regression analysis based on Baron and Kenny (1989) steps indicated that conversation orientation positively predicted happiness. In addition, conversation orientation positively predicted all of the psychological capital dimensions (self-efficacy, hope, resiliency, and optimism). Conformity orientation did not predict the psychological capital dimensions. The psychological capital mediated the relations between the family communication patterns and happiness. The findings suggested that a desirable communication within family members provides a context for more interactions among them developing various individual abilities that leads to happiness.