كارائي دو روش بذرمال و خاك- مصرف تريكودرما روي شاخص‏هاي رشدي گياه گوجه‏فرنگي

Efficacy of Two Methods ' 'Seed Coating ' ' and ' 'Soil Application ' ' of Trichoderma on Growth Parameters of Tomato Plant

گونه های Trichoderma قارچ های آزادزی هستند كه غالباً به عنوان عوامل بیوكنترل قارچ‌های بیماری‌زای گیاهی مد نظر می باشند. هم‌چنین جدایه هایی از این قارچ دارای اثر تحریك كننده و تنظیم كننده رشد گیاهان می باشند. در این تحقیق، تاثیر ده جدایه تریكودرما شامل Trichoderma harzianum (T.BI, T.7, T.16, T.16A, T.20)، T.virens (T.6, T.21, T.65)، T.koningi T.77 و Trichoderma sp. T.14N در تحریك رشد گیاه گوجه فرنگی با دو روش بذرمال و خاك-مصرف بررسی شد. آزمایش‌ها به روش فاكتوریل در قالب طرح كاملاً تصادفی در پنج تكرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو فاكتور "نوع جدایه " در یازده سطح و "روش تلقیح " در دو سطح بود. مایه تلقیح جدایه‏های تریكودرما به طور میانگین با نسبت 107 زادمایه در هر گرم خاك و 106×5 اسپور در سطح هر بذر به ترتیب برای روش‏های خاك – مصرف و بذرمال استفاده شد. دو ماه بعد از كشت بذور، شاخص‏های وزن خشك اندام هوائی و ریشه اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد كه جدایه های مورد استفاده تریكودرما، روش تلقیح آن‌ها، و هم‌چنین اثرات متقابل آن‌ها دارای تفاوت معنی داری می باشند (05/0P≤). بر اساس یافته های مطالعه حاضر، جدایه T20 در روش خاك- مصرف، بهترین عملكرد را در افزایش وزن خشك ریشه و اندام هوایی به ترتیب به میزان 68/58 و 93/61 درصد نسبت به تیمار شاهد نشان داد. روش خاك- مصرف در مقایسه با روش بذرمال كارائی بهتری از جدایه های تریكودرما را در افزایش رشد گیاهی، نشان داد. نتایج این تحقیق حاكی از آن است كه نوع جدایه و روش مایه‏زنی تأثیر قابل توجهی بر روی شاخص های رشدی گوجه فرنگی دارند.

Trichoderma spp. are free living fungi which mostly are considered as biocontrol agents of plant pathogenic fungi. Some isolates of this fungus also have an effect on plants growth promotion and regulation. The this research, evaluated the effect of ten Trichoderma isolates including Trichoderma harzianum (T.BI, T.7, T.16, T.16A, T.20), T.virens (T.6, T.21, T.65), T.koningi T.77 and Trichoderma sp. T.14N were tested on tomato growth parameters by two methods of seed coating and soil application. These experiments carried out in a factorial arrangement based on completely randomized design with five replications. The treatments were included two factors: ' 'isolates ' ' in 11 levels and ' 'inoculation method ' ' in 2 levels. Inoculants of Trichoderma isolates were averagely applied at a ratio of 107 propagle per gram of soil and 5×106 spore on seed surface for soil application and seed coating methods, respectively. Two months after the sowing the seeds, the dry weight of shoots and roots were measured. The results showed the significant difference between the effect of Trichoderma isolates and inoculation method as well as their interactions (P≤0.05). Based on the results of this study, The T20 isolate increased 58.68% and 61.93% in roots and shoots dry weight compared to control in soil application method, respectively. Soil application method has showed better performance of Trichoderma isolates on plant growth compared to seed coating method. Results of this study implied that Trichoderma isolate type and inoculation method have significant effect on tomato growth parameters.