گروه اسمي در گويش تالشي

Noun phrase in Taleshi Dialect

گروه اسمي به بخشي از نظام نحوي اطلاق مي‌شود كه از يك اسم به عنوان هسته و يك يا چند وابسته پيشين يا پسين ساخته شده باشد. بررسي گروه اسمي، به ويژه ترتيب و توالي وابسته‌ها در زنجيره اين گروه، از مشخصه‌هاي اصلي و مهم در تحليل‌هاي رده‌شناختي زبان‌ها محسوب مي‌شود. در اين مقاله، گروه اسمي گويش تالشي و جايگاه وابسته‌هاي آن مورد بررسي قرار گرفته است. در تالشي وابسته‌هاي پيشين اسم، حداكثر شش عضو، و وابسته‌هاي پسين پنج عضو دارند كه به ترتيب، قبل يا بعد از اسم (هسته) مي‌آيند و آرايش آنها نسبت به هسته تابع قواعد خاصي است. تغيير جايگاه وابسته‌ها، اغلب زنجيره كلام را غير‌دستوري، و گاه ساخت معنايي را دگرگون مي‌كند. در مواردي نيز وابسته‌ها در توزيع تكميلي با هم هستند. بر اساس تحليل اين مقاله، گويش تالشي در رده‌بندي زبان‌ها، از گروه زبان‌هاي هسته‌پاياني محسوب مي‌شود، زيرا مختصات آن را به نحو آشكاري حفظ كرده است. با اين حال، برخي از ساخت‌هاي آن در مرحله مياني تحول قرار دارد.

Noun phrase refers to a section of the syntactic system which is composed of a noun as a head and one or more premodifiers or postmodifiers.The study of noun phrase, especially the order and the sequence of determiners in it, is one of the basic and important features of typological analysis of languages. This article studies the noun phrase in Taleshi dialect and the position of its determiners. In Taleshi the premodifiers of the noun, consist of maximum six members, and postmodifiers, of five members, which in turn are placed before and after the noun, and their order follows specific rules. Any change in the position of determiners, makes the noun phrase ungrammatical, or changes the meaning. In some cases, the determiners stand together in complementary distribution. On the basis of this analysis, the Taleshi dialect typologically belongs to the group of head – final languages. However, some of its structures are in the process of change.