كليدواژه :
آسيب شناسي , خلافت , نظارت عمومي , جامعه اسلامي , سيره سياسي نبوي , سيره سياسي
چكيده فارسي :
مقصود از آسيب‌شناسي حكومت، شناخت و تحليل آسيب‌هاي بالقوه يا بالفعلي است كه در مباني، ساختار ياكاركرد حكومت ايجاد مي‌شود. سيره نبوي از دقت در شناخت آسيب‌هاي حكومت در ابعاد مختلف حكايت مي‌كند. حكومت اسلامي همانند هر حكومت ديگر و همانند تمدن‌ها، ممكن است تولد، جواني، پيري و دوران زوال داشته باشد. رسول گرامي اسلام 9 همواره مردم را از آسيب‌هاي حكومت آگاه نموده‌اند. تا در ابعاد مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي اجتماعي و قضايي با مشكلات كمتري رو به رو شوند و در صورت مواجهه بر آنها غالب آيند.
رسول اكرم 9 هيچ گاه به سياست اصالت ندادند، بلكه برعكس، همواره سياست را تابع اخلاق و معنويت دانسته‌اند. اسلام عمدتآ براساس اخلاق و معنويت و فرهنگ در مدت زماني كوتاه به قدرتي بزرگ تبديل شد. پيامبر 9 از طرفي مسيولان و زمامداران را از آسيب‌هاي سياسي برحذر مي‌دارند و از طرف ديگر مردم را ناظر و حاضر بر اعمال ايشان معرفي مي‌كنند. مردم از طريق «نصيحت ايمه مسلمين» هم ساز و كار اطلاع رساني به ايشان را دارند، و هم بر قدرت سياسي كنترلي همراه با ضمانت اعمال مي‌كنند. اشراف و طبقه مرفه جامعه علاوه بر محافظه كاري سياسي، منشا آسيب‌هاي اقتصادي براي حكومت اسلامي هستند. عدالت اقتصادي تنها در سايه ريشه كن كردن فقر و تراكم ثروت و مبارزه با مترفان امكان‌پذير است. پيامبر 9 با طرح اصل مساوات و عدالت اجتماعي با كليه مظاهر شرك مبارزه كردند. مردم در تصدي امور اجتماعي و در برابر قانون مساوي هستند و از اين جهت هيچ كس بر فرد ديگر برتري ندارد. اعضاي جامعه همچون اعضاي بدن از يكديگر متاثر مي‌شوند و بدين صورت جامعه اسلامي كل واحدي را تشكيل مي‌دهد. هر چند پيامبر اسلام9 موفق به ايجاد تشكيلات قضايي منسجم و مفصلي نشد، اما راهبردهايي كلي در اين زمينه ارايه كرد كه براساس آن مي‌توان مهم‌ترين آسيب‌هاي قضايي از ديدگاه ايشان را استنتاج نمود. مهم‌ترين آسيب قضايي از ديدگاه وي، انحراف از احكام الهي و تحت الشعاع قرار گرفتن اصل عدالت است.
چكيده لاتين :
“Pathology of government” means identifying and analyzing the actual and potential impairments in the foundations, structure, or functions of a government. Islamic government, too, like any other government, has a rise, an expansion, and a fall. The holy prophet of Islam has always warned the people of the impairments of governments so that they face less political, economical, cultural, and judicial problems and that, in case faced with such problem, they would be able to solve them. In addition, he never considered politics original, instead, regarded it dependent on morality and spirituality. The key to his success was his outstanding moral convictions. If fact, it was due to these moral and spiritual convictions that Islam turned into a great power. The Prophet not only warns authorities against political endangerments but introduces people as supervisors of their conducts. The people are both a source of information for him and a means of political control over authorities. The rich higher class, in addition to being politically conservative, is the source of economical problems for the Islamic government. Economical justice is possible only in the light of anti-poverty campaigns and removal of wealth concentration. Proposing the principle of equality and social justice, he fought against all aspects of polytheism. The organs of a society, like body organs, are influenced by one another and, as a result, the Islamic society forms a unified whole. Although the Prophet did not succeed in organizing a cohesive judiciary system, he proposed some basic guidelines on the basis of which one can identify the most important judicial impairments.
