اثرات مورفين، هروئين و لوزارتان و تأثير متقابل هر يك از آنها با لوزارتان در مكانيسم‌هاي هومئوستاز آب به وسيله كليه‌ها در خرگوش‌هاي نر بالغ

Determining the Effects of Morphine, Heroin, and Losartan and the Interaction of each on Losartan in Water Homeostasis Mechanisms by the Kidney in Adult Male Rabbits

چكيده مقدمه و هدف: آنژيوتانسين ІІ دارای نقش كليدی و تحريكی در تنظيم هوموستازی مايعات بدن می‌باشد. هدف از اين مطالعه واكنش بين تزريق درون بطنی مورفين، هروئين، لوزارتان و واكنش متقابل سيستم آنژيوتانسينرژيك با اوپيوئيدرژيك بر اخذ آب در خرگوش های نر بالغ بود. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی 65 سر خرگوش نر بالغ به 8 گروه به قرار زير تقسيم شدند كه شامل؛ كنترل بدون جراحی، كنترل كه جراحی و كانول گذاری شدند، شاهد كه جراحی و كانول‌گذاری شده با دريافت سرم فيزيولوژی، مورفين (5 و 10 و20 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش)، گروه هروئين(5/2، 5 و 10 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش)، گروه لوزارتان(45، 90 و 180 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش)، لوزارتان (90 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش) همراه با مورفين(5/10 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش)، لوزارتان(90 ميلی‌گرم بر كيلوگرم) همراه با هروئين (5/2 و 5 ميلی‌گرم بر كيلوگرم خرگوش) دريافت نمودند. برای تيمار درون بطنی يك كانول راهنما در بطن جانبی سمت راست خرگوش ها قرار گرفت. پس از دوره نقاهت حيوانات به مدت 24 ساعت از آب محروم شدند. سپس داروهای مختلف تزريق شده و ميزان نوشيدن آب به مدت يك ساعت اندازه‌گيری شد. داده‌ها با آزمون آماری آناليز واريانس يك طرفه و آزمون توكی تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: مورفين با مقدار (10 ميلی‌گرم بر كيلوگرم) وهروئين با مقدار (5 ميلی‌گرم بر كيلوگرم)، آگونسيت‌های گيرنده اوپيوئيدی موجب كاهش اخذ آب( كاهش تشنگی) شد. لوزارتان آنتاگونيست گيرنده آنژيوتانسين ІІ با مقدار (90 ميلی‌گرم بر كيلوگرم) باعث كاهش اخذ آب و كاهش ميزان آب مصرفی می‌شود. بحث: سيستم اوپيوئيدی از طريق اثر بر گيرنده‌های محيطی و مركزی در تنظيم تعادل آب و الكتروليت‌ها مؤثر است و نقش اوپيوئيدها در تنظيم مكانيسم نوشيدن با آزادسازی هورمون آنتی‌ديورتيك در ارتباط است. در نتيجه استنباط می‌شود ارتباط متقابلی بين سيستم‌های آنژيوتانسينرژيك با سيستم اوپيوئيدرژيك و مواد مورفينی(مخدر) بر اخذ آب وجود دارد.

Background & aim: Angiotensin II plays a key role in body fluid homeostasis. In the present study, the interaction of i.c.v. injection of morphine, heroin and losartan’s material, opioidergic and angiotensinergic systems on water intake in male rabbits were investigated. Methods: In the present experimental study, sixty-five male rabbits were divided into eight groups as follows: a control group without operation, control with surgical accompanying with cannula, the control surgery and cannulated with a saline injection, morphine (at doses of 5, 10 and 20 mg rabbit kg), heroin group (2.5, 5 and 10 mg/kg rabbit), losartan group (45, 90 and 180 mg kg rabbit), losartan (90 mg/kg rabbit) with morphine (5/10 kg rabbit), losartan (90 mg kg) and heroin (2.5 and 5 mg kg rabbits) were received. A cannula was used to ICV treatment in the right lateral ventricle of rabbits. After recovering the animals were deprived of water for 24 hours. The different drugs injected and the amount of drinking water was measured for one hour was measured. The gathered data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test. Result: The results showed that Morphine (agonist of opioid’s receptor, 10 µg/rabbit), Heroin (agonist of opioid’s receptor, 5 µg/rabbit), Losartan (antagonist of Angiotensin II receptor, 90 µg/rabbit) decreased water intake. Blockade of Angiotensin II with losartan, attenuate the inhibitory effect of Morphin and Heroin. Renin- Angiotensin System can regulate water intake via its effect on vasoconstriction and secretion of AVP and Aldestrone. All of these effects will be blocked with Angiotensin II antagonist (losartan). Conclusion: The Opioidergic system was influential in the adjustment of water and electrolyte balance through affecting peripheral and central receptors. The role of the Opioidergic system in regulation of drinking mechanisms was related to the secretion of Antiduretic hormone. According to the obtained results, a marked correlation was seen between angiogenesis systems, Opioidergic system and morphine (opioid) on water intake.