تبيين مسيله گناه نخستين با تكيه بر آرا ايرنايوس

An explanation about Sin in the View of Irenaeus

ايرنايوس، يكي از آبا كليسا است كه تفسيري خاص از گناه نخستين دارد. وي به دو مرحله اي بودن خلقت انسان معتقد است. به اعتقاد وي، انسان در ابتداي خلقت داراي طبيعتي ضعيف و ناتوان و در ابتداي رشد و تكامل قرار داشته است. با وجود تعاليم كلمه خدا، آدم در بهشت هنوز كامل نبوده و شيطان با آگاهي از اين طبيعت ضعيف، موجب نافرماني آدم و حوا از دستور الهي شد. خوردن از درخت ممنوعه، عاملي براي ورود به اين جهان و رسيدن به تكامل و شباهت به خداوند گرديد. رسيدن به شباهت خداوند، شق ثانوي خلقت است. مرگ در اين دنيا، نتيجه گناه و نافرماني است تا به خطا و سرپيچي ابدي پايان دهد. البته گناه آدم بدترين نوع گناه نبوده؛ زيرا ندامت و توبه را به دنبال داشت كه رحمت خدا را شامل حال آنان كرد. ايرنايوس، وجود مسيح را دليلي براي ايجاد هستي مي داند، نه اينكه پاسخي براي گناه آدم باشد. در واقع، وي مسيح را كانون جهان هستي و آدم را همواركننده مسير مسيح تلقي كرده است. اتحاد مسيح با خداوند، سبب بازگرداندن صميميت ازدست رفته اي است كه توسط آدم صورت گرفته بود.

Irenaeus is a church father who introduced a special interpretation of original sin. He believes that creation passes through two stages and man, at the beginning of creation had a weak nature and was at the initial stages of growth and perfection. Despite the teachings of the Word of God, Adam was not perfect when he was in heaven, and the Devil, who was aware of manʹs weak nature, urged Adam and Eve to disobey Godʹs command. Their eating from the forbidden tree was behind their coming to this world, their attainment of perfection and their similarity to God. Being similar to God is the minor aspect of creation. Death this world is the ascribed to sinfulness and disobedience, the outcome of which is eternal, sinfulness and disobedience. Of course, Adamʹs sin is the worst kind of sin because it was followed by remorse and repentance. Thus man is favored with Godʹs mercy. Irenaeus considers Christ’s existence as the reason for creation, not as a response to the sin of Adam. In fact, he regards Jesus Christ as the center of universe and the role of Adam is to pave the way for Christ. The unity between Christ and God has restored the friendship which was lost by Adam.