بررسي رابطه سواد سلامت دهان و خودكارآمدي بهداشت دهان با شاخص هاي DMFT و شاخص لثه در دانشجويان

Investigation of the relationship of oral health literacy and oral hygiene self-efficacy with DMFT and Gingival index in students of Ardakan University

سواد سلامت دهان و خودكارآمدي بهداشت دهان از جمله عوامل درون فردي هستند كه در كنار عوامل محيطي و اجتماعي بر سلامت دهان و دندان تاثير مي‌گذارند. هدف از پژوهش حاضر ارزيابي رابطه سواد سلامت دهان و خودكارآمدي بهداشت دهان با شاخص‌هاي DMFT و شاخص جينجيوال (شاخص لثه) در دانشجويان بود. در اين پژوهش مقطعي كه از نوع پژوهش‌هاي همبستگي بود 281 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه اردكان به صورت نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي براي شركت در پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سواد سلامت دهان، خودكارآمدي بهداشت دهان و شاخص‌هاي DMFT و شاخص لثه جمع‌آوري و با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام تحليل شدند. نتايج آزمون همبستگي نشان داد كه همبستگي سواد سلامت دهان، خودكارآمدي بهداشت دهان و ابعاد آنها با شاخص‌هاي DMFT و شاخص لثه معكوس و معني‌دار بود. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نيز حاكي از آن بود كه هر دو بعد سواد سلامت دهان و هر دو بعد خودكارآمدي بهداشت دهان نقش معني‌دار در پيش‌گويي شاخص‌هاي DMFT و جينجيوال دارند، اما درك خواندن بيشترين نقش و خودكارآمدي مسواك زدن كمترين نقش را در پيش‌گويي اين شاخص‌ها داشتند. همچنين يافته ها نشان داد كه سواد سلامت دهان و خودكارآمدي بهداشت دهان پيش‌گويي كننده‌هاي بهتري براي شاخص DMFT نسبت به شاخص جينجيوال هستند. با توجه به يافته‌هاي پژوهش حاضر به طور كلي مي‌توان نتيجه گرفت كه سواد سلامت دهان و خودكارآمدي بهداشت دهان پيش گويي كننده‌هاي معني‌دار براي شاخص‌هاي DMFT و جينجيوال هستند. و با توجه به تغيير پذيري اين متغيرها با آموزش، مي‌توان جهت كاهش شاخص‌هاي DMFT و شاخص لثه، اين مهارت‌ها را با اولويت درك خواندن و خودكارآمدي نخ دندان كشيدن، آموزش داد.

Objective (s): Oral health literacy and oral hygiene self-efficacy are part of interpersonal factors witch beside environmental and social factors affect oral health. The aim of the present study was to determine the relationship of oral health literacy and oral hygiene self-efficacy with DMFT and Gingival index in students. Methods: This was a cross-sectional and correlational study. Using categorical random sampling method, 281 students of Ardakan University were selected to participate in this study. Data was collected by oral health literacy instrument, oral hygiene self-efficacy questionnaire, DMFT and Gingival index. Pearson’s correlation test and stepwise regression analysis were applied to analyze the data. Results: A significant negative correlation was observed between oral health literacy and oral hygiene self-efficacy and its dimensions with DMFT and Gingival index. The results of stepwise regression analysis showed that two dimensions of oral health literacy and oral hygiene self-efficacy had significant role in prediction of DMFT and Gingival index. Reading comprehension and brush self-efficacy had the highest and lowest influential role in the prediction of these indices respectively. Also, results showed that health literacy and oral hygiene self-efficacy are better predictors for DMFT than Gingival index. Conclusion: Results of the present study showed that oral health literacy and oral hygiene self-efficacy have key role in the prediction of DMFT and Gingival index and that through enough education, especially in reading comprehension and floss self-efficacy; we can probably reduce the DMFT and Gingival index.