مطالعه ريزساختاري و الگوي جايگيري نيمه جنوبي باتوليت الوند با استفاده از ناهمسانگردي پذيرفتاري مغناطيسي(AMS)

Microstructural Investigation of Southern Alvand Batholith Using Anisotropy of Magnetic Susceptibility (AMS)

منطقه مورد مطالعه با گسترش 120 كيلومتر مربع در جنوب و جنوب باختري همدان جاي گرفته است. از ديد سنگ شناسي بيشترين حجم اين توده در منطقه مورد مطالعه گرانيت پورفيروييدي است. در مطالعات سنگ نگاري گرانيتوييدهاي اين منطقه به گرانيت ها (مونزوگرانيت ها، سينوگرانيت ها و آلكالي فلدسپات گرانيت ها) و گرانوديوريت ها تقسيم بندي شده اند. از ديد ريزساختاري بيشتر منطقه داراي فابريك ماگمايي- نيمه ماگمايي است و تعداد كمي از نمونه ها دگرشكلي حالت جامد دما بالا با حضور كوارتزهاي صفحه شطرنجي، بيوتيت هاي داراي حالت كينك و خميدگي و ريزشدگي كاني ها را نشان مي دهند. در منطقه مورد مطالعه، از 107 ايستگاه، 403 مغزه جهت‌دار براي مطالعات ناهمسانگردي پذيرفتاري مغناطيسي تهيه شد. مقادير پذيرفتاري مغناطيسي به طور متوسط براي كل نمونه ها بين 314-114SI µ و ميانگين مقدار حساسيت مغناطيسي (Km)، براي گرانوديوريت ها (SIµ) 5/457 و دامنه تغييرات آنها از 282 تا 633 (SIµ) است كه نسبت به گرانيت ها Km بالاتري دارند و اين به دليل حضور مگنتيت در اين سنگ ها است كه به‌وسيله آزمايش كاني مغناطيسي و آزمايش كاني سنگين اثبات شد و مقدار آن در اين سنگ ها حدود 01/0تا 025/0 درصد برآورد شده است. مقدار پذيرفتاري مغناطيسي ميانگين(Km) كه بيشتر بين 14 تا 514 µSI است نشان‌دهنده گرانيت پارامغناطيس است. مقدار P در گرانيتوييدهاي منطقه ميان 72/0 تا 4/7 درصد متغير است. مقدار متغير شكل در بيشتر نمونه ها داراي مقدارهاي مثبت و شكل كلوچه اي است و احتمال ساختار سيل يا مانند آن را در اين بخش هاي توده تاييد مي كند. با مشاهده برگوارگي هاي مغناطيسي و خطوارگي هاي مغناطيسي با شيب زياد در بخش مركزي توده كه با دور شدن از اين بخش شيب آنها كم مي شود مي توان محل اصلي تزريق توده را در اين بخش دانست كه حجم زيادي از ماگما با شيب زياد از اين بخش بالا آمده است. البته افزون بر بخش مركزي، برگوارگي و خطوارگي هاي مغناطيسي با شيب به‎نسبت زياد در دو منطقه ديگر از توده نيز ديده مي شود كه اين دو بخش مي تواند محل هاي فرعي تغذيه توده باشد. بر پايه همه شواهد مغناطيسي كه تاكنون در منطقه گفته شد و رژيم زمين ساختي ترافشارشي حاكم بر اين منطقه مي‌توان بالاآمدگي ماگما را در يك فضاي كششي با راستاي كشش NW-SE تصور كرد كه گروهي از خطوارگي ها در اين روند قرار گرفته اند ولي گروهي ديگر روند NE-SW دارند كه احتمالاً ماگما در هنگام نفوذ و جايگير شدن به علت چرخشي كه در اثر نيروي زمين ساختي حاكم بر منطقه و سيال بودن ماگما داشته، اين گروه از خطوارگي هارا ايجاد كرده است. البته بايد شكاف هاي محلي ديگر كه مي توانند محل هاي تغذيه فرعي در منطقه باشند را نيز در نظر گرفت.

The studied locality covers an area of 120 km2, located at south and southwest of the Hamedan city. The porphyritic granite is the dominant volume of this intrusive body. This granitoid is divided into the granites (monzogranites, syenogranites and alkali feldspar granites) and granodiorites from petrographic point of view. The major part of the study area have magmatic-sub-magmatic fabric and few of the samples show high temperature solid state deformation with presence of chess-board quartz, bending and kink band of biotite and mineral size decreasing from microstructural point of view. The total numbers of 450 oriented core samples were collected from 107 stations, to study the anisotropy of magnetic susceptibility. The total average susceptibility for all samples were 114-314 µSI and the mean susceptibility (Km) of granodiorites was 457.5 µSI, and it ranges from 282-633 µSI, which is higher in compare to granites. This difference is due to the presence of magnetite grains in granodiorites, which has been proved by heavy mineral analysis. The magnetite comprises 0.01-0.025 % of total volume in these rocks. The Km normally varies from 14-514 µSI and indicates the paramagnetic type of granites. The P values vary from 0.72-7.4 %. The T values in most of the samples is positive (T > 0) and show planer nature of most of the intrusive body. The high degree of dipping of magnetic foliation and lineation at the central part of the intrusive body, which decreases with increasing distance from center of the intrusive body, may indicate the location of feeding. This characterization can be seen at two other places addition to the center. On the basis of magnetic parameter and other factors such as dominant transpression tectonic regime in this area, one can say that the ascending magma was due existing of stretching environment with NW-SE trend, and this can be proved by direction of magnetic lineations at the same direction. The differences in the direction of NE-SW, which some of the studied sites show, may be due to rotation of magnetic body during injection and emplacement in response to prevailing tectonic forces in studied area and viscosity of magma.