محافظه‎كاري شرطي در گزارشگري مالي

Conditional Conservatism in Financial Reporting

محافظه كاري، تمايل حسابداران به الزام درجه بالاتري از تاييدپذيري براي شناسايي اخبار خوشايند در مقايسه با اخبار ناخوشايند، معنا شده است. اين مقاله براساس الگوي بال، كوتاري و والري (2013) به بررسي وجود محافظه كاري شرطي در سود گزارش‎شده شركت هاي پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. اين الگو با استفاده از متغيرهاي مالي اندازه، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام، اهرم، نوسان بازده سهام و متغيرهاي سود غيرمنتظره و بازده غيرعادي، به بررسي عدم تقارن زماني سود در گزارشگري مالي شركت هاي بورسي مي پردازد. در نتايج حاصل از تحليل رگرسيون داده هاي تركيبي بر 1140 سال ـ شركت مربوط به سال هاي 1384 تا 1391، شواهدي مبني بر وجود واكنش نامتقارن سود نسبت به اخبار شركت به‎دست نيامد. همچنين براساس الگوي بال و همكارانش (2013)، در گزارشگري مالي شركت هاي پذيرفته‎شده در بورس اوراق بهادار تهران، محافظه‎كاري شرطي وجود ندارد.

Conditional conservatism is stated as sentiment of accountants in order to have more verifiability for recognizing favourable news versus unfavorable news. This article has investigated the existence of conditional conservatism in Tehran stock exchange firms’ reported earnings by using Ball, Kothari and Valeri (2013) model. This model explores the existence of asymmetric earnings response by using financial variables such as size, book-to-market ratio, leverage, stock return volatility, unexpected earnings and abnormal returns. Result of implementing pool data regression on 1140 firm-year observations from 2005 to 2012 indicated lack of asymmetric earnings timeliness and according to Ball, Kothari and Valeri (2013) model. There is no conditional conservatism in financial reporting of Tehran stock market firms.