بررسي ساختار روايت در داستان حضرت ايوب(ع)

Studying the Structure of Narration in the Story of Hazrate Ayoub (P.B.U.H

داستان حضرت ايوب(ع)، براساس زمان خطي داستاني گسترش مي‌يابد. كنش و واكنش‌هاي شخصيت اصلي با ديگر شخصيت‌ها (ايوب(ع) با شيطان) سبب شكل‌گيري حوادثي مي‌شود كه يك زنجيره را به‌وجود مي‌آورد. اين داستان ساختاري سه قسمتي؛ شروع، ميانه و پايان دارد. در مقدمه، ايوب(ع)، شخصيت اصلي داستان، معرفي و در ميانه داستان، آزمايش و در پايان نيز سرنوشتش مشخص مي‌شود. طبق الگوي «تودروف»، در اين داستان، حركت از وضعيت متعادل به نامتعادل و سپس بازگشت به تعادل است. طبق الگوي «گريماس»؛ ايوب(ع)، شناسنده است كه با ياري نيروهاي ياري‌دهنده (خدا، رحمه و صبر)، سرانجام از مراحل دشوار عبور مي‌كند و ميثاقش را به انجام مي‌رساند. داستان، پيرنگي بسته و نتيجه‌اي قطعي دارد و از روابط علت و معلول تبعيت مي‌كند.

The story of Hazrate Ayoub (P.B.U.H) expands according to the linear story time structure. The action and reaction of main character with the other ones (Ayoub vs. Satan) causes the formation of the events which make a chain that expands along the time axis. This story consists of three parts: the beginning, middle and the end. In the preface, the main character of this story, Ayoub (P.B.U.H), was introduced and in the middle as well, the end part, the Divine test and also his fate were presented respectively. According to Todorov model in this story, the movement is from a balanced to the unbalance situation which is finally returned to the balanced situation. According to Greimas model, the subject is Ayoub (P.B.U.H) who passed through the difficult stages and completed his mission with Divine Assistance (God, Compassion and Patience). The story is of close-ended theme with a definite result which follows the cause and effect relationships.