پديد آورندگان :
نيكخواه، پروين نويسنده دانشجوي كارشناسي ارشد، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، اهواز، ايران. Nikkhah, Parvin , عابدي، پروين نويسنده , , نجار، شهناز نويسنده ,
چكيده فارسي :
مقدمه: یائسگی بر سلامت عمومی و كیفیت زندگی زنان مؤثر است. با توجه به اینكه تاكنون مطالعه ای در مورد تأثیر پیاده روی با گام شمار بر سلامت عمومی زنان یائسه در ایران انجام نشده است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر پیاده روی منظم با گام شمار بر وضعیت سلامت عمومی زنان یائسه در مراكز بهداشتی درمانی اهواز انجام شد. روش كار: این مطالعه كارآزمایی بالینی در سال 1393 بر روی 106 زن یائسه واجد شرایط در مراكز بهداشتی درمانی شرق و غرب اهواز انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی مداخله و كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله هفته ای حداقل 3 بار و هر بار حداقل نیم ساعت پیاده روی داشتند و تعداد قدم ها با گام شمار ثبت شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه 28 سؤالی سلامت عمومی گلدبرگ و پرسشنامه مشخصات فردی در چهار مرحله (قبل از مداخله، 4 هفته، 8 هفته و 12 هفته بعد) جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های كولموگروف اسمیرنوف، تی، من ویتنی، كای دو و ریپیدت مژر انجام شد. 05/0>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین سلامت عمومی گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب 7/7±25 و 7/4±4/19 بود (001/0=p) و در گروه كنترل به ترتیب 7/7±7/22 و 5±24 بود (85/0=p ). میانگین علائم جسمانی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب 3/2±7/6 و 6/1±80/5 بود (001/0>p) و در گروه كنترل به ترتیب 8/2±4/6 و 3/2±3/7 بود (86/0=p). میانگین اضطراب و بی خوابی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب 8/3±8/7 و 8/2±2/4 بود (002/0=p) و در گروه كنترل به ترتیب 3/3±8/6 و 5/2±2/7 بود (8/0=p). میانگین كاركرد اجتماعی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب 1/3±7/7 و 9/1±4/8 بود (5/0=p) و در گروه كنترل به ترتیب 5/2±5/7 و 5/1±7/6 بود (58/0=p). میانگین افسردگی در گروه مداخله در ابتدا و پایان مطالعه به ترتیب 3/3±8/2 و 07/2±6/1 بود (02/0=p) و در گروه كنترل به ترتیب 2/2±8/1 و 6/1±1/3 بود (2/0=p). نتیجه گیری: پیاده روی منظم در زنان یائسه سلامت جسمی و روحی را حفظ می كند و باعث ارتقاء سلامت عمومی در آن ها می شود، لذا با توجه به نتایج مطالعه و در دسترس بودن منابع حمایتی در سیستم های بهداشتی درمانی، لزوم برگزاری جلسات آموزشی در مورد فعالیت فیزیكی و پیاده روی در مراكز مختلف بهداشتی درمانی هر چه بیشتر آشكار می شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Menopause is effective on women’s general health and quality of life. Since so far, no study is performed in Iran about the effect of continued walking on general health in the postmenopausal women, the present study was performed with aim to determine the effect of regular walking with pedometer on general health in the postmenopausal women at medical-health centers of Ahvaz. Methods: This randomized clinical trial was performed on 106 qualified postmenopausal at women medical-health centers in east and west of Ahvaz in 2014. The subjects were randomly placed in two groups of intervention and control. The intervention group had walking at least three times a week, each time for half an hour, and their steps were recorded with a pedometer. The data were collected using Goldberg’s General Health Questionnaire-28 (GHQ-28) and Demographic Questionnaire when GHQ was used in four stages (before intervention, four weeks, eight weeks, and twelve weeks later). Data was analyzed using SPSS software (version 19) and Kolmogorov-Smirnov test, t, Mann-Whitney, chi-square, and repeated measures. PResults: Mean general health in the intervention group at the beginning and end of the study were 25±7.7 and 19.4±4.7, respectively (P=0.001), and in the control group, 22.7±7.7 and 24±5, respectively (P=0.85). Mean physical symptoms in the intervention group at the beginning and end of the study were 6.7±2.3 and 5.80±1.6, respectively (P<0.001), and in the control group, 6.4±2.8 and 7.3±2.3, respectively (P=0.86). Mean anxiety and insomnia in the intervention group at the beginning and end of the study were 7.8±3.8 and 4.2±2.8, respectively (P=0.002), and in the control group, 6.8±3.3 and 7.2±2.5, respectively (P=0.8). Mean social function in the intervention group at the beginning and end of the study were 7.7±3.1 and 8.4±1.9, respectively (P=0.5), and in the control group, 7.5±2.5 and 6.7±1.5, respectively (P=0.58). Mean depression in the intervention group at the beginning and end of the study were 2.8±3.3 and 1.6±2, respectively (P=0.02), and in the control group, 1.8±2.2 and 3.1±1.6, respectively (P=0.2). Conclusion: Regular walking in menopausal women maintains physical and psychological health and promotes their general health. Therefore, according to the results of the study and the access to supportive sources in health system, the necessity of holding the training sessions about physical activity and walking at health centers becomes much more evident. Keywords:
