سنجش ردپاي بوم شناختي زمين در بخش هاي مختلف اقتصادي ايران با استفاده از رويكرد جدول داده-ستانده

Measurement of Land Ecological Footprint in Different Sectors Iranian Economy: Using Input-Output Approach

در اين پژوهش، به منظور بررسي وضعيت توسعه پايدار ايران، يك شاخص بيوفيزيكي براي ارزيابي واقعي سرمايه طبيعي (مانند زمين) به نام ردپاي بوم شناختي زمين معرفي مي كنيم. در مقايسه اين شاخص با ظرفيت زيستي مشخص مي شود كه آيا ايران كسري بوم شناختي دارد و كاربري زمين به عنوان يك سرمايه طبيعي، پايدار است يا خير. اين شاخص براي سنجش پايداري، مجموع زمين حاصلخيز و آب لازم براي توليد مستمر منابع مصرفي انسان و جذب تمام ضايعات حاصل از آن در جامعه اي مشخص در هر مقياس جهاني برحسب مساحت آن را برآورد مي كند. براي محاسبه ردپاي بوم شناختي، دو روش در ارتباط با مصرف نهايي جامعه انساني تعريف شده وجود دارد. روش نخست در سطح كلان بوده كه در تبيين ردپاي بوم شناختي در سطح بخشي ناتوان است. براي رفع اين نارسايي از الگوي داده- ستانده در سنجش اين شاخص استفاده مي شود كه در اين پژوهش نيز ازاين روش استفاده كرده‌ايم. پايه آماري استفاده شده بر اساس داده سال هاي 1380 و 1385 است و تجزيه و تحليل داده ها نشان مي‌دهد، ردپاي بوم شناختي ايران در سال 1385 نسبت به سال 1380 كاهش يافته و كشور در هر دو سال مورد بررسي، كسري بوم شناختي دارد.

In this paper, we investigate the status of sustainable development in Iran and perform an assessment of natural capital such as land, based on a biophysical indicator called Land Ecological Footprint. Ecological Footprint is compared with the amount of ecologically productive land available to give an indication of whether consumption patterns are likely to be sustainable or not. To measure sustainability, the Ecological Footprint provides an estimate of the land area necessary to sustain current levels of resource consumption for a given population. To calculate the ecological footprint, there are two methods in relation to the final consumption of a given population; First method is at a macro level and incapable of explaining the ecological footprint at a sectoral level. To address this shortcoming, a modified input-output analysis is used to calculate the Ecological Footprint. In this paper, the second method is used to measure the Ecological Footprint. This paper is based on the statistical data of 1380 and 1385. The overall findings show the Land Ecological Footprint in Iran has decreased from 1380 to 1385 and Iran faced an ecological deficit in both years.