كاربرد گياه شناسي جنايي در كشف علمي جرايم

The application of forensic Botany in crime detection

طي چند دهه اخير علوم جنايي شاهد رشد گسترده و چشم گيري هم در زمينه هاي پژوهشي و هم در زمينه هاي كاربردي بوده است. كشف روش هاي جديد، تكنيك هاي تحليل و مطالعه عميق اين روش ها، رشته ها و گرايش هاي جديدي را در اين حيطه وارد كرده و بررسي مسايل و معماهاي جنايي را تا حدودي تسهيل كرده است. يكي از اين گرايش هاي جديد كه از علوم پايه گياهي مشتق شده است، گسترش سريع علوم گياهي و كليه مواد و بقاياي گياهي موجود در صحنه جرم و نقش آن ها در حل مسايل جنايي يا به عبارت ديگر گياه شناسي جنايي مي باشد. گياه شناسي جنايي مي تواند نقش مهمي در بررسي هاي جنايي ايفا كند. اما تاكنون به دليل فقدان دانش در اين زمينه بين اغلب افراد درگير در موضوع بررسي هاي جنايي، چندان مورد استفاده قرار نگرفته است. براي اولين بار در سال 1932 بود كه براي حل موضوع كودك ربايي در ليندبرگ، شواهد گياه شناسي در مسايل جنايي مورد توجه قرار گرفت و موضوع كودك ربايي بر اساس شواهد گياه شناسي حل وفصل شد. از اينجا بود كه گياهان به عنوان سرنخ هاي مهمي در جهت بررسي مسايل و پرونده هاي جنايي مورد استفاده قرار گرفتند. اين مورد در حقيقت نقطه تولد علم گياه شناسي جنايي بود. اما نقش گياهان به عنوان شواهدي به منظور حل موارد جنايي به طور گسترده موضوع نسبتاً جديدي است و محققان و دانشمندان كاردان و بااستعداد و مبتكر در حال ايجاد تغيير در اين زمينه هستند.

here have been significant developments in the forensic sciences. These developments have led to the discovery of newer methods and techniques in investigating crimes. These new methods and techniques have led to the establishment of newer applied forensic disciplines in their own right. Forensic Botany has been one of such disciplines. Forensic botany can be very useful in crime detection. However, due to the lack of the know-how as how to put forensic botany into use, this discipline has not been put into much use despite its first application in crime detection in 1932. The paper is an introduction into forensic botany.