نقش تربيتي خانواده هاي سنتي و مدرن بر پيشرفت تحصيلي فرزندان

This study Education parenting style, academic achievement of children in traditional and modern families.

هدف پژوهش حاضر مقايسه تربيتي خانواده هاي سنتي و مدرن در پيشرفت تحصيلي فرزندان آن ها است. جامعه آماري دانشجويان دانشگاه-ها و دانش آموزان يك منطقه آموزش و پرورش شرق تهران بود كه تعداد آن ها 666 نفر بود. روش پژوهش از نوع همبستگي بوده و براي جمع آوري اطلاعات از يك پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 41 پرسش استفاده شد. نتايج نشان داد كه سبك هاي تربيتي مي توانند پيشرفت تحصيلي را پيش بيني كنند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه بين متغيرهاي سبك-هاي تربيتي (سنتي، مدرن، تركيبي) و پيشرفت تحصيلي همبستگي معني داري وجود دارد. در عين حال، از بين اين سه متغير تنها بين سبك تربيتي مدرن و پيشرفت تحصيلي همبستگي معني دار به دست آمد (P < 0/05). وظيفه فراگيران دانش در نظام تربيتي خانواده هاي سنتي كه مقاومت در برابر هرگونه تغييرات و حفظ رفتار گذشتگان و پيشينيان مي نمايند و به نوعي محدوديت براي فرزندان خود ايجاد نموده كه نتيجه آن فقط حفظ مطالب و ذخيره سازي الفاظ، اطلاعات و آموخته ها است. در حالي كه در نظام تربيتي خانواده هاي مدرن فراگيران دانش با به كارگيري سيستم هاي جديد آموزشي و دور از هرگونه محدوديت نسبت به موارد آموزشي و شركت در كلاس هاي فوق برنامه به فعاليت مي پردازند كه همراه با مديريت اطلاعات و اكتشاف مي باشد.

was aimed at comparing academic achievement of children in traditional and modern families. The statistical population included 666 students. This study is a corelational research and data were collected using a questionnaire developed by the researchers. Results indicated that parenting styles could predict academic achievement. Specifically, modern parenting style was related to academic achievement of students whereas no relationship was found between other parenting styles and academic achievement.