نگرش تاريخي محقق سبزواري در كتاب روضه الانوار عباسي

Mohaghgheghgh-e Sabzevariʹʹs Historical View In Rowza-tol-Anvar-e Abbasi; A Case Study

تاريخ انديشي و تعقل تاريخي از گذشته دور وجود داشته است، ولي به معناي يك نظام فلسفي و فكري منظم و داراي پيش فرض‌هاي معين و روش مشخص به دوره جديد باز مي‌گردد. فيلسوف تاريخ به دنبال فهم معنا و هدف تاريخ است. او مي‌خواهد دريابد آيا سلسله حوادث و رويدادهاي گذشته مجموعه نامرتبط و بي‌هدفي بوده يا اين كه در وراي اين رويدادها هدف، غايت و طرفي وجود دارد؛ اما اين كه يك فقيه نيز داراي تعقلي تاريخي است يا نه، اين سوالي است كه اين مقاله در صدد پاسخ‌گويي به آن است. مقاله حاضر در صدد است تا پاسخ به سه سوال اصلي فلسفه نظري تاريخ را از منظر فيلسوف فقيه، محقق سبزواري بررسي و تحليل كند.

Historical thinking and historical analysis have existed since ancient times however, as a coherent philosophical and intellectual discipline with specific presuppositions and a clear methodology it is rooted in modern times. A philosopher of history wants to understand the meaning and objective of hisotry. He wants to know whether the chain of events in the past is a disconnected and aimless group of incidents or whether behind such chains there is an end to be discovered. The question that this article is trying to answer is "whether a jurist possesses the capacity for a historical opinion like others or not". This paper aims to study and analyze the three primary questions and their answers posed by theoretical philosophy of history from the viewpoint of the philosopher – jurist, Mohaghgheghgh-e Sabzevari.