نقد دروني و بيروني تاريخ نگاري ابن كثير در البدايه و النهايه

An Internal and External Critique of Ibn Kathirʹʹs Historiography in Al-Bidayah Wa An-Nihayah

امكان دستيابي به حقيقت رخداد، يكي از مباحث مهم معرفت شناسي است كه تاكنون آراي مختلفي را در پي داشته است. اگرچه امكان دستيابي به كنه امر واقع در پژوهش تاريخي بسيار دشوار مي نمايد، اما به هر حال، با در نظر گرفتن ملاك هايي كه در تاريخ با عنوان «نقد دروني و بيروني راوي و روايت» از آن ياد مي شود، مي توان ميزان خطا را كاهش داده، به واقعيت امر نزديك تر شد. مورخان نيز به طور عمده در نگارش تاريخ با ملاك هايي خاص به ثبت رخدادهاي تاريخي پرداخته اند كه تشكيل دهنده تاريخ نگاري آنان است. پرسش محوري اين نوشتار اين است كه از نظر ابن كثير دمشقي در البدايه و النهايه عناصر اصلي تاريخ نگاري چيست؟ بر اساس نظريه تركيبي تحليل انتقادي گفتمان لاكلا و موف و فركلاف فرضيه مقاله اين است كه كتاب آسماني (قرآن)، سنت پيامبر6 و عقل با تكيه بر مذهب شافعي عناصر اصلي سازنده تاريخ نگاري ابن كثير مي باشد. نگارنده با نگرش انتقادي، ضمن اثبات فرضيه، درصد خطاي ابن كثير از اصول خود را در يك نمونه (روايت ايمه اثني عشر) تجزيه و تحليل مي نمايد.

To find out about the truth of an incident is a major topic of "Knowledge" on which there have been different opinions so far. Although it seems difficult to find out the real truth about a historical event, by applying criterions called "internal and external critique of the relator and the relation" in history, it is possible to reduce the level of error and reach the fact of the matter in a more certain way. In their writing of history, historians have largely recorded historical events using specific criterions that shape their historiographical style. The primary question of this paper is: "what are the main elements of historiography in the viewpoint of Ibn Kathir of Demascus in his Al-Bidaya wa An-Nihayeh?" Based on Laclau and Mouffe and Ferklafʹs theory of critical discourse analysis, the hypothesis of this article is that the Qurʹan, the Prophetʹs Tradition, and the intellect with an emphasis on the Shafiʹite school of law are the main elements shaping Ibn Kathierʹs historiographical methodology. While proving the hypothesis, the writer through a critical approach analyzes the percentage of Ibn Kathirʹs deviation from his own principles in "the Tradition of the Twelve Imams".