روش هاي شيميايي و آناليز دستگاهي جهت تخمين فاصله شليك با استفاده از الگوهاي باقيمانده شليك بر روي هدف

امروزه استفاده از روش هاي آزمايشگاهي و انجام آزمون ها و روش هاي دستگاهي مختلف در بازسازي صحنه جرم كاربرد وسيعي پيدا كرده و با پيشرفت اين روش ها امكان بررسي هرچه دقيقتر رويدادهاي اتفاق افتاده در صحنه جرم فراهم شده است. يافتن هر گونه سرنخ و هر مورد كه به نحوي در حل معماي يافتن مجرم كمك كننده باشد، ارزشمند است. به اين علت آناليز و تحليل دقيق نياز به بررسي كامل و هوشمندانه صحنه جرم دارد. به اين ترتيب، علاوه بر روش هاي معمول، مي توان مواردي را كه به نظر مهم نيستند و معمولاً از ديد فرد مخفي مي مانند را نيز مورد توجه قرار داد. در مواردي كه نياز به بازسازي رويدادهاي به وقوع پيوسته در صحنه جرم به وسيله سلاح گرم وجود دارد نيز استفاده از آناليزهاي شيميايي مي تواند مفيد واقع شود. تخمين فاصله اي كه شليك از آنجا صورت گرفته يكي از اين موارد است. در هنگام شليك يك اسلحه، ذرات باروت باقيمانده بر روي سطح بدن (در موارد شليك مستقيم) و يا بر روي لباس فرد قرباني، پراكنده مي شوند. اين ذرات را ميتوان با روش هاي ميكروسكوپي/بصري مشاهده كرد، اما در بيشتر مواقع بخصوص در فواصل طولاني و يا در مواردي كه آلودگي هاي جانبي نتايج را با خطا روبرو ميسازند، استفاده از سنجش هاي رنگي و آناليزهاي دستگاهي مورد نياز است. در اين مقاله آناليزهاي شيميايي به كار رفته از طريق آزمون هاي رنگ سنجي و روش هاي دستگاهي مورد استفاده جهت تخمين فاصله شليك مورد بررسي قرار ميگيرند.