بررسي عوامل زمينه‌ساز عفونت در كانولاهاي وريدي محيطي از ديدگاه پرستاران در بخش‌هاي داخلي‌جراحي بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

مقدمه: به منظور رسانيدن آب و مايعات و تامين الكتروليت‌ها و انجام اقدامات طبي در بيماران بستري، داشتن يك راه وريدي ضروري است كه يكي از روش‌هاي شايع تهاجمي نصب كاتتر داخل وريدي مي‌باشد. اين روش عليرغم ارزش‌درماني يكي از عوامل ايجاد‌كننده عفونت‌هاي بيمارستاني است. هدف از اين مطالعه تعيين عوامل زمينه‌ساز ‌عفونت در كانولاهاي‌ وريدي محيطي از ديدگاه پرستاران در بخش‌هاي‌ داخلي و جراحي بيمارستان‌هاي منتخب دانشگاه‌ علوم‌ پزشكي‌اصفهان مي‌باشد. روش‌‌ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي بود كه به صورت مقطعي انجام شد. تعداد 379 پرستار از سه مركز آموزشي‌درماني (الزهرا، نور، عيسي‌بن‌مريم) به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. جهت گرد‌آوري داده‌ها از پرسشنامه خودساخته دو ‌قسمتي شامل مشخصات فردي و عوامل زمينه‌ساز عفونت، استفاده گرديد. جهت تجزيه ‌‌و تحليل اطلاعات از روش‌هاي ‌آماري توصيفي ‌و تحليلي با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 18 استفاده شد. يافته‌ها: اكثريت نمونه‌هاي مورد پژوهش مونث (6/80%) و محدوده سني آن‌ها 22 تا 52 سال بود. بيشترين درصد فراواني عوامل زمينه‌ساز عفونت در كانولاهاي وريدي محيطي از ديدگاه پرسنل پرستاري در هر سه بيمارستان به ترتيب، مربوط به شستن دست‌ها قبل از انجام پروسيجر (100%)، استفاده از دستكش (2/99%)، ضدعفوني صحيح محل ورود آنژيوكت (97%)، واردكردن آنژيوكت در محل سالم پوست (97%)، شيو موي ناحيه ورود آنژيوكت (7/95%)، تعويض به موقع آنژيوكت (5/94%)، رعايت اصول استرليتي در زمان وارد و خارج كردن آنژيوكت (94%) بود. بر اساس نتايج آزمون اسپيرمن، ارتباط آماري معني‌داري بين نگرش نسبت به كنترل عفونت با سن (001/0P=، 48/0- r=) و سابقه كار (02/0P=، 55/0r=) وجود داشت. همچنين آزمون من‌ويتني نشان داد بين جنسيت با نگرش به كنترل عفونت ارتباط آماري معني‌دار وجود دارد (04/0P=). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين مطالعه بر اهميت و الزام توجه دقيق‌‌تر و عميق‌تري نسبت به عوامل زمينه‌ساز عفونت در راستاي كاهش و كنترل عفونت‌هاي ناشي از كاتترهاي وريدي محيطي صحه مي‌گذارد.