بررسي موانع درك شده انجام فعاليت جسماني در دانش‌آموزان دختر و پسر دبيرستاني شهرستان ايذه در سال 1391- 1390

مقدمه: مطالعات زيادي در كشورهاي مختلف دنيا به منظور شناسايي موانع انجام فعاليت جسماني در نوجوانان و جوانان انجام شده است. اما در ارتباط با اين موضوع در كشور ايران اطلاعات كافي در دسترس نيست. لذا اين مطالعه با هدف جبران اين نقيصه، در دانش‌آموزان دبيرستاني شهرستان ايذه انجام شد. روش‌‌ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي تعداد 500 دانش‌آموز دبيرستاني (شامل 300 دختر و 200 پسر) به روش نمونه‌گيري تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. سپس با استفاده از يك پرسشنامه، موانع انجام فعاليت فيزيكي شركت‌كنندگان مورد ارزيابي قرار گرفت. پس از تكميل پرسشنامه‌ها، داده‌ها جمع‌آوري و با استفاده از برنامه SPSS نسخه 18 تجزيه و تحليل شد. ملاك معناداري آماري 05/0 P < بود. يافته‌ها: 8/69 % كل دانش‌آموزان غيرفعال بودند. دانش‌آموزان پسر نسبت به دختران فعال‌تر بودند. موانع خارجي انجام فعاليت جسماني نسبت به موانع داخلي از اهميت بيشتري براي نوجوانان برخوردار بودند. 3 سوال « مكان‌هاي ورزشي كمي در اختيار من است »، «برنامه زمان‌بندي اماكن ورزشي موجود، با شرايط من هماهنگ نيست» و «هزينه‌هاي ورزش خيلي زيادند» به عنوان مهمترين موانع انجام فعاليت فيزيكي توسط دانش‌آموزان ذكر شدند نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد موانع خارجي نسبت به موانع داخلي انجام فعاليت جسماني در دانش‌آموزان نقش موثرتري دارد. همچنين دانش‌آموزان دختر بيشتر از پسران موانع را عامل مهم جلوگيري از انجام فعاليت جسماني ذكر كردند. لذا درك اين عوامل به آموزش‌دهندگان و متخصصين سلامت و ساير مسوولين در طراحي برنامه‌هاي مداخلاتي جهت ارتقاي فعاليت جسماني نوجوانان كمك مي‌كند.